Hoezo 3232 kilometer?

Voor Een per­fec­te dag voor lite­ra­tuur lees ik momen­teel Etta & Otto & Rus­sell & James van Emma Hoo­per (« Sha­ring is Caring! «). In dit ver­haal besluit Etta om een voet­tocht te onder­ne­men rich­ting oce­aan, want die heeft ze in haar leven (ze is 82 jaar) nog nooit gezien. In de flap­tekst staat dat het nog 3232 kilo­me­ter is tot aan de kust. Een flin­ke afstand voor een oud vrouwtje.

Wat ik gere­geld doe bij boe­ken (fic­tie en non-fic­tie) is om er een kaart bij te pak­ken wan­neer ik een iets beter beeld wil krij­gen van waar in de tekst naar ver­we­zen wordt. In dit geval leek het me wel inte­res­sant om te zien hoe de reis van Etta dwars door Cana­da (want daar speelt zich dit ver­haal af) er uit­zag, voor­al omdat ook Otto (de echt­ge­noot van Etta) dit gaat doen nadat hij een afscheids­brief van haar gevon­den had op de ont­bijt­ta­fel. Het eni­ge ver­schil tus­sen Otto en mij is dat Otto er een glo­be voor gebruikt en ikzelf Goog­le Maps.

Hij zet­te de bol op het ande­re uit­ein­de van de tafel, bij de brief en de kaar­ten van­daan, en volg­de een rou­te met zijn vin­ger. Hali­fax. Als ze naar het oos­ten ging, had Etta 3232 kilo­me­ter af te leg­gen. Naar het wes­ten, naar Van­cou­ver, 1202 kilo­me­ter. Maar ze zou naar het oos­ten gaan, wist Otto.

[p.8, Etta & Otto & Rus­sell & James]

Het pro­bleem is dat ik alleen niet weet waar ze wonen. De info dat het een afge­le­gen boer­de­rij in Sas­kat­che­wan is geeft te wei­nig detail. Wan­neer ik dit intik in Goog­le Maps (met de selec­tie op voet­gan­ger en niet op auto) krijg ik te zien dat de te over­brug­gen afstand 4081 kilo­me­ter is. Niet echt in de buurt van de 3232 kilo­me­ter die zo pro­mi­nent in de flap­tekst wordt vermeld.

Een stuk­je ver­der in het ver­haal lees ik dat Etta stopt bij een truc­kers­ca­fé in Hold­fast om te eten. Hoe ik de tijds­in­de­ling tot nu toe inter­pre­teer (wat niet altijd even gemak­ke­lijk is want er wordt regel­ma­tig met flash­backs en van­uit ver­schil­len­de per­so­na­ges gewerkt) lijkt het als­of dat op de eer­ste dag is dat Etta ver­trok­ken is. Ik kan er dus vei­lig van­uit gaan dat Hold­fast niet al te ver van hun afge­le­gen boer­de­rij ver­wij­derd is (gezien het wan­del­tem­po van een 82-jari­ge). Geluk­kig is er maar één Hold­fast te vin­den in Sas­kat­che­wan. Met deze nieu­we gege­vens laat Goog­le Maps weten dat de afstand nu 3895 kilo­me­ter is.

Nog steeds ver ver­wij­derd van de uiterst pre­cie­ze 3232 kilo­me­ter waar­op Otto uit­komt wan­neer hij met zijn vin­ger een rou­te over de glo­be volgt. Waar komt dit gro­te ver­schil vandaan?

Pas nu ik dit schrijf vraag ik me af hoe Otto dit eigen­lijk zo nauw­keu­rig kan afle­zen op een glo­be. Heeft hij een sen­sor in zijn vin­ger die de rou­te weg­schrijft naar een com­pu­ter waar ver­vol­gens de afstand bere­kend wordt? In een brief naar Etta schrijft Otto het volgende:

Etta,
Ik trek een stip­pel­lijn op onze wereld­bol, van­af ons huis, hier, over wat ik denk dat je rou­te is. Ik zet maar een of twee stip­pels per dag, klei­ne punt­jes op onze gro­te wereld­bol, maar het is leuk om te doen en altijd, altijd is er voor­uit­gang en ik kan het zien. En het kan ook die­nen als een soort Hans en Griet­je-spoor, dat je kunt vol­gen om weer thuis te komen mocht je de weg niet meer weten.

[p.40, Etta & Otto & Rus­sell & James]

Ok, de mys­te­ri­eu­ze 3232 kilo­me­ter is dus de weer­ga­ve van de rou­te waar­van Otto denkt dat deze gevolgd wordt door Etta. En waar­van ook nog eens ondui­de­lijk is hoe hij weet dat het exact 3232 kilo­me­ter is. Voor het­zelf­de geld loopt Etta een com­pleet ande­re rich­ting op dan Otto denkt. Maar dat blijkt niet zo te zijn wan­neer ik later lees dat Etta met een geleen­de rub­ber­boot het Last Moun­tain Lake is over­ge­sto­ken. Vol­gens de gevon­den rou­te op Goog­le Maps kom je daar ook langs.

Langs. Niet over.

Een klei­ne nuan­ce maar mis­schien kan het de ver­kla­ring zijn voor het ver­schil wat Goog­le Maps aan­geeft en wat Otto bere­kend heeft. Alleen vraag ik me dan weer af waar­om Otto denkt dat zijn hoog­be­jaar­de echt­ge­no­te in staat is om alle (dui­zen­den?) meren die Cana­da rijk is en die op haar pad ver­schij­nen zal weten te over­brug­gen in plaats van dat ze er omheen moet lopen.

Waar ik alleen nu nog van baal is dat er geen optie bij Goog­le Maps is om ofwel een com­bi van ver­schil­len­de trans­port­mo­ge­lijk­he­den op te geven, ofwel dat er een rech­te lijn tus­sen twee pun­ten getrok­ken kan wor­den zodat we afstand hemels­breed te zien krijgen.