Hoezo 3232 kilometer?
Voor Een perfecte dag voor literatuur lees ik momenteel Etta & Otto & Russell & James van Emma Hooper (« Sharing is Caring! «). In dit verhaal besluit Etta om een voettocht te ondernemen richting oceaan, want die heeft ze in haar leven (ze is 82 jaar) nog nooit gezien. In de flaptekst staat dat het nog 3232 kilometer is tot aan de kust. Een flinke afstand voor een oud vrouwtje.
Wat ik geregeld doe bij boeken (fictie en non-fictie) is om er een kaart bij te pakken wanneer ik een iets beter beeld wil krijgen van waar in de tekst naar verwezen wordt. In dit geval leek het me wel interessant om te zien hoe de reis van Etta dwars door Canada (want daar speelt zich dit verhaal af) er uitzag, vooral omdat ook Otto (de echtgenoot van Etta) dit gaat doen nadat hij een afscheidsbrief van haar gevonden had op de ontbijttafel. Het enige verschil tussen Otto en mij is dat Otto er een globe voor gebruikt en ikzelf Google Maps.
Hij zette de bol op het andere uiteinde van de tafel, bij de brief en de kaarten vandaan, en volgde een route met zijn vinger. Halifax. Als ze naar het oosten ging, had Etta 3232 kilometer af te leggen. Naar het westen, naar Vancouver, 1202 kilometer. Maar ze zou naar het oosten gaan, wist Otto.
[p.8, Etta & Otto & Russell & James]
Het probleem is dat ik alleen niet weet waar ze wonen. De info dat het een afgelegen boerderij in Saskatchewan is geeft te weinig detail. Wanneer ik dit intik in Google Maps (met de selectie op voetganger en niet op auto) krijg ik te zien dat de te overbruggen afstand 4081 kilometer is. Niet echt in de buurt van de 3232 kilometer die zo prominent in de flaptekst wordt vermeld.
Een stukje verder in het verhaal lees ik dat Etta stopt bij een truckerscafé in Holdfast om te eten. Hoe ik de tijdsindeling tot nu toe interpreteer (wat niet altijd even gemakkelijk is want er wordt regelmatig met flashbacks en vanuit verschillende personages gewerkt) lijkt het alsof dat op de eerste dag is dat Etta vertrokken is. Ik kan er dus veilig vanuit gaan dat Holdfast niet al te ver van hun afgelegen boerderij verwijderd is (gezien het wandeltempo van een 82-jarige). Gelukkig is er maar één Holdfast te vinden in Saskatchewan. Met deze nieuwe gegevens laat Google Maps weten dat de afstand nu 3895 kilometer is.
Nog steeds ver verwijderd van de uiterst precieze 3232 kilometer waarop Otto uitkomt wanneer hij met zijn vinger een route over de globe volgt. Waar komt dit grote verschil vandaan?
Pas nu ik dit schrijf vraag ik me af hoe Otto dit eigenlijk zo nauwkeurig kan aflezen op een globe. Heeft hij een sensor in zijn vinger die de route wegschrijft naar een computer waar vervolgens de afstand berekend wordt? In een brief naar Etta schrijft Otto het volgende:
Etta,
[p.40, Etta & Otto & Russell & James]
Ik trek een stippellijn op onze wereldbol, vanaf ons huis, hier, over wat ik denk dat je route is. Ik zet maar een of twee stippels per dag, kleine puntjes op onze grote wereldbol, maar het is leuk om te doen en altijd, altijd is er vooruitgang en ik kan het zien. En het kan ook dienen als een soort Hans en Grietje-spoor, dat je kunt volgen om weer thuis te komen mocht je de weg niet meer weten.
Ok, de mysterieuze 3232 kilometer is dus de weergave van de route waarvan Otto denkt dat deze gevolgd wordt door Etta. En waarvan ook nog eens onduidelijk is hoe hij weet dat het exact 3232 kilometer is. Voor hetzelfde geld loopt Etta een compleet andere richting op dan Otto denkt. Maar dat blijkt niet zo te zijn wanneer ik later lees dat Etta met een geleende rubberboot het Last Mountain Lake is overgestoken. Volgens de gevonden route op Google Maps kom je daar ook langs.
Langs. Niet over.
Een kleine nuance maar misschien kan het de verklaring zijn voor het verschil wat Google Maps aangeeft en wat Otto berekend heeft. Alleen vraag ik me dan weer af waarom Otto denkt dat zijn hoogbejaarde echtgenote in staat is om alle (duizenden?) meren die Canada rijk is en die op haar pad verschijnen zal weten te overbruggen in plaats van dat ze er omheen moet lopen.
Waar ik alleen nu nog van baal is dat er geen optie bij Google Maps is om ofwel een combi van verschillende transportmogelijkheden op te geven, ofwel dat er een rechte lijn tussen twee punten getrokken kan worden zodat we afstand hemelsbreed te zien krijgen.
Reacties
Leuk! Ik kan ook soms eindeloos bezig zijn met maps.
Je kunt met streetview ook nog de route zelf volgen (of is het daar te veel wildernis voor?)
Ja, ik vind dat dus ook hartstikke leuk om te doen. Ik geloof dat wanneer je de app of uitgebreide versie van Google Earth installeert, dat je dan sommige belangrijke (historische) routes kunt volgen met aantekeningen, foto’s en dergelijke. Misschien ook maar eens gaan doen.
En nee, met streetview was niet veel te zien in de uitgestrekte nietsheid van Canada.