Toch nog even terugkomend op mijn blogpost van gister over dat het gewerkt heeft om sommige zaken af te leren. Het is niet zo dat ik continu bezig ben om mijzelf te veranderen of dat ik ook altijd daadwerkelijk erin slaag wanneer ik een in mijn ogen minder goede gewoonte wil afleren. Maar wanneer het lukt, dan heeft het meestal te maken met de volgende drie simpele grondregels:
- Begin meteen.
- Maak er een gewoonte van door het in te plannen.
- Hou vol.
De eerste regel heeft te maken met eerlijkheid. Naar mezelf toe. Wil ik echt iets aanpakken of doe ik het voor ‘de bühne’? In veel gevallen bezondig ik me daar ook aan. Hoe makkelijk is het niet om zo nu en dan jezelf voor te houden dat het roer radicaal om moet. En wel meteen! Dat wil zeggen, morgen. Of na het weekend. Of in het nieuwe jaar.
Waarom niet nu? Indien je die vraag niet kunt of wilt beantwoorden, dan is er iets grondig mis met je motivatie. Ook wanneer je ‘plotseling’ voor het slapen gaan bedenkt dat je toch echt eens moet gaan beginnen met hardlopen, dan kun je daar hetzelfde moment mee beginnen. Misschien niet om je hardloopkleren aan te trekken en een eerste rondje in het holst van de nacht te rennen (hoewel daar niets op tegen is). Maar je kunt wel diezelfde hardloopkleren alvast klaar leggen, een simpel ontbijt prepareren en je wekker een half of heel uur eerder instellen. Tenslotte is de voorbereiding het halve werk.
Ben je eenmaal begonnen dan is de volgende stap om het onderdeel te maken van je routine. Dat kan in mijn ogen alleen maar door het zeker in de beginfase strak in te plannen. Nogmaals het voorbeeld van het hardlopen: reserveer twee of drie vaste dagen in je agenda waarop je gaat trainen. Vertel het op je werk waarom je eerder weggaat of later arriveert zodat je collega’s er eventueel rekening mee kunnen houden of niet verbaasd zijn wanneer je afzegt voor sommige afspraken. Mijn ervaring is dat enkele weken al voldoende zijn om een nieuwe gewoonte onderdeel te laten worden van je routine.
De laatste regel is die van de volharding. Ga door. Geef niet te snel op. En dan doel ik speciaal op de activiteit zelf. Wederom het hardlopen: lukt het je eenmaal om volgens schema enkele keren per week te gaan trainen, probeer dan die sessies uit te bouwen. Hou vol tot aan de eerstvolgende bocht. Neem pas snelheid terug bij de rotonde. Enzovoort. Maar dit is natuurlijk ook van toepassing op een activiteit als lezen. Stop niet te snel. Lees door tot het einde van een hoofdstuk. Of tot een bepaald paginanummer.
Ik moest hier aan denken toen ik een blogpost las van Leo Babauta op zijn Zen Habits site1. Het gaat over uitstelgedrag, maar dan de positieve kant ervan. Hoe vaak lees je niet dat mensen geneigd zijn om zaken uit te stellen. Schijnbaar zit dat diep in ons ingebakken. In plaats van dat boek op te pakken en verder te lezen blijven we nog even hangen op internet. Waarom dit gegeven niet positief inzetten? Ben je eenmaal aan het lezen en voel je de behoefte opkomen om je twitteraccount te checken, wacht dan nog even. Lees eerst verder. Totdat je opnieuw die behoefte voelt. En stel die dan uit.
Het is een soort van omkering op de ‘Hou vol, geef niet op’ regel. Blijf rennen. Stel het stoppen uit. Wil je eindelijk dat boek schrijven? Begin niet aan vanalles wat niet bijdraagt aan het schrijven van je eerste opzet. Gezonder eten? Wacht zolang je kunt met het eten van ongezond voedsel.
Het klinkt zo simpel maar werkt zo krachtig. Tenminste wanneer je echt gemotiveerd bent om te veranderen.
Dus, begin vandaag nog met het uitstellen van de slechte gewoontes waar je vanaf wil. En richt je op de goede die je wil aanleren.
~ ~ ~
Een mooi interview met Leo Babauta is te lezen op de site van Natasja Oosterloo in het kader van Sharing is Caring. ↩