Een welhaast onbedwingbare berg papier
Kort nadat ik een blogpost over het tweede deel (over Amalfitano) van 2666 had geschreven verscheen er een verzoek op de site van The Mookse and the Gripes om de planning van de Read-Along aan te passen. Het voorstel werd gedaan in de commentaarsectie bij de behandeling van het vierde deel (over de misdaden). Waarmee meteen duidelijk wordt dat ik zelf op dat moment al flink achterlag. Niet zozeer met lezen, maar wel degelijk met duiden zoals mijn opzet was met de Read-A-Long serie.
Het valt me namelijk zwaar om grip te krijgen op dit (in alle opzichten) waanzinnige boek. Was ik aanvankelijk druk bezig om tijdens het lezen volop aantekeningen te maken, bij aanvang van het derde deel (over Fate) ben ik daar mee gestopt. Ik had het idee dat ik allereerst het boek gewoonweg moest uitlezen om pas daarna te beginnen met al mijn gedachten over het boek op papier te zetten. Het is een methode die me uiteindelijk het beste bevalt. Het kost me meer tijd, zeker wanneer ik gedurende de eerste lezing zelfs geen streepjes of iets dergelijks in de kantlijn zet zodat ik veel niet meer (snel) terug kan vinden. Maar het helpt me wel om een beter begrip van de tekst te krijgen omdat de ‘verwerking’ geleidelijker verloopt. Helemaal wanneer ik na die eerste lezing het boek een paar dagen wegleg om te laten bezinken.
Dat is nu dus mijn plan van aanpak. Deze week lees ik het restant van het vijfde deel (over Archimboldi) uit, leg 2666 vervolgens aan de kant om me te richten op ander lees- en recenseerwerk en ga daarna aan de slag om in enkele blogposts te vertellen wat ik allemaal kwijt wil over dit boek. Niet geheel in lijn met hoe ik deze Read-A-Long voor ogen had, maar hé!, hadden jullie anders van mij verwacht?
Mocht iemand misschien denken dat ik spijt heb dat ik ooit aan dit boek begonnen ben, dan kan ik die gedachte meteen naar het rijk van de fabelen verwijzen. Ik geniet van elke bladzijde. Het is geschreven in ontzettend bloemrijk proza en verhaaltechnisch waaiert het alle kanten uit zonder dat het gaat vervelen. Maar het is zoveel dat het me niet lukt overzicht te krijgen. Ik zal eerst deze papierberg moeten zien te bedwingen om vanaf de top het totale landschap beter te kunnen aanschouwen.
