Geef mij maar Frontaal Naakt
Een boeiende vraag vandaag op Frontaal Naakt:
Hoe kun je niet geassocieerd willen worden met Frontaal Naakt, maar wel met het racistische en antisemitische GeenStijl? Waarom is het in orde om met geweld tegen rechters te dreigen en te pleiten voor het opsluiten van andersdenkenden, maar moet je je verdedigen als je dat fascistoïde noemt?
Aanleiding was een kort stukje op de site van Metro door Jan Dijkgraaf (bij mij vooral bekend als de voornaamste reden op mijn abonnement toendertijd bij HP/DeTijd op te zeggen) waarin hij op een ‘veilige’ manier zijn agressieve zegje kon doen over de rechter van dienst die het had bestaan een Pool weg te laten komen met slechts 120 uur taakstraf voor het doodrijden van drie personen (waaronder een kind van 2 jaar). Als het aan Jan had gelegen dan zou de rechter inmiddels een toontje hoger hebben gezongen. Het is makkelijk scoren want wie zet nu geen vraagtekens bij de schijnbare tegenstelling tussen de lage strafmaat tegenover het onvoorstelbare leed wat veroorzaakt is. En veilig scoren, want slim ergens het kleine ‘als’ weggemoffeld tussen de verder grote woorden. Alleen de aandachtige lezer die het opvalt.
Hierna wordt de lijn doorgetrokken naar vooral de sites van GeenStijl en The Post Online die grossieren in dergelijke ongenuanceerde artikelen waar de oplossing van menig probleem met veel bombarie gepresenteerd wordt. Het zal geen verrassing zijn dat in de meeste gevallen deze problemen door buitenlanders (al naar gelang de aard van het probleem ook wel moslim, Marokkaan, Oost-Europeaan genoemd, om duidelijk te maken dat het hier niet de hardwerkende Nederlander betreft want die is alleen maar slachtoffer) veroorzaakt worden. De oplossing ligt voor de hand. In die gevallen dat het probleem niet door een buitenlander is veroorzaakt is er meestal geen probleem. Wel zo handig.
Terug naar de vraagstelling van Frontaal Naakt. Waarom valt men vooral over zijn artikelen of tweets wanneer hij de stukken op GS en TPO aan de kaak stelt. Of met name de personen die deze haatbagger weten te produceren. Zoals hij zelf stelt:
Niet het feit dat [Annabel] Nanninga Nazi’s bewondert, is een probleem. Nee, dat ik schrijf dat ze Nazi’s bewondert, dat is het probleem.
Ik weet het antwoord niet. Kan er slechts naar gissen. Misschien is het gelegen in het feit dat makkelijk scorende stukjes makkelijk weglezen en in eerste instantie dat deel van je weten te prikkelen dat een eenvoudige oplossing voor een moeilijk probleem graag toelaat. Het leven is al ingewikkeld genoeg tenslotte. Dat het na een tijdje gaat wringen en schuren is vervelend maar daarvoor is een remedie. Nog meer van diezelfde stukjes met eenvoudige oplossingen. Want kwantiteit is leidend. Als het zo vaak herhaald wordt dan moet het wel waar zijn.
Nogmaals, het is slechts giswerk. Ik kan alleen voor mezelf spreken wanneer ik aangeef dat ik gruwel van sites zoals GS. De versimpelde weergave van onze complexe samenleving vind ik stuitend. Als voorbeeld een willekeurig stukje waar mijn oog op viel toen ik weer eens een kijkje nam. Het gaat hier over de ‘verslaglegging’ van de inbraak bij een 61-jarige inwoner van Groningen. De man slaat de inbreker het ziekenhuis in en mag daarvoor mee als verdachte naar het politiebureau voor nader onderzoek. Wat nu nader onderzoek!? Voor GS is deze zaak zo glashelder als maar kan zijn:
Noem ons maar weer voorbarig en populistisch, maar dit is een glashelder verhaal. Werkschuw tuig brak in bij een krasse zestiger met een diepgewortelde mijn en dijn-overtuiging. Die liet zich niet zomaar bestelen en gooide een werpstoel danwel greep hij naar bijzettafeltje Frëd om de orde in zijn Groningse koninkrijkje te herstellen.
We zijn slechts enkele dagen verder en inmiddels heeft het er alle schijn van dat het glasheldere verhaal opgetrokken is uit vele lagen matglas.
Ja, ik noem het voorbarig en populistisch zoals op deze sites veelal het nieuws gebracht wordt. En ik noem het gemakzuchtig en dom wanneer je daar als lezer genoegen mee neemt.
Geef mij dan maar Frontaal Naakt. Niet te beroerd om verder te kijken dan de eenvoudige oplossing. Niet te bang om de confrontatie aan te gaan. Niet te eenvoudig van geest om de moeilijke vragen te blijven stellen. Waardoor het niet meer dan normaal is dat hij regelmatig zaken aanstipt die voor mij soms moeilijk liggen. Vooroordelen waar ik me niet van bewust was bijvoorbeeld. Ontkennen (of de aandacht verleggen naar hoe het ongemakkelijke nieuws wordt gebracht) is dan de voor de hand liggende en makkelijke weg. Maar die is al zo drukbezocht. Laten we daar alsjeblieft wegblijven.
Kortom, echte antwoorden heb ik niet maar stelling neem ik wel: ik associeer me met Frontaal Naakt.
