I walk the line. Heerlijk om deze titel van de song door Johnny Cash te kunnen vermelden. Het geeft me eindelijk eens de gelegenheid om een blogpost te beginnen met ‘ik’. Maar daar blijft het vanavond dan ook bij. Ondanks dat ik er gister goede hoop op had om vandaag wat aandacht aan de film Walk the line (de biopic over Johnny Cash) te geven nadat ik ‘m afgelopen weekend op aanraden van onze Europese Supply Chain manager had bekeken, heb ik ook nu weer een excuus voorhanden waarom het er wederom niet van gekomen is: leeswerk.
Aanstaande maandag moet volgens planning een bespreking online voor Een perfecte dag voor literatuur. De trouwe lezer (ja, jij dus) hoef ik niet meer te vertellen dat ik elke maand mijn best doe om twee boeken te lezen voor deze bloggersleesclub. Op de 15de en 30ste bloggen we dan over die boeken (in december respectievelijk over Het labyrinth en De val van Jakob Duikelman). Ondertussen al meer dan een jaar vaste prik. Maar toch slaag ik er iedere keer opnieuw weer in om pas op het allerlaatste moment met het lezen van de boeken te beginnen.
Dit komt voornamelijk door het andere leeswerk dat ik naar binnen krijg ‘geschoven’. In deze decembermaand (of althans, wat er nog van rest) is me gevraagd om een stuk te schrijven over het boekje Meer verkopen met je webshop uit de serie Digitale trends en tools in 60 minuten. Verder heb ik van Jolka haar debuutroman (literaire thriller) Memento Mori liggen waar ik graag ook nog op korte termijn reclame voor wil maken. En ik ben bezig met mijn Read-A-Long over 2666. Een monsterproject mag ik wel zeggen.
Oh ja, ik ben ook nog eens in de ban geraakt van het werk van Julian Barnes. Nu ik A history of the world in 10 1/2 chapter en The sense of an ending heb gelezen, liggen er alweer twee nieuwe titels klaar voor in de kerstvakantie.
Daarom vanavond opnieuw geen Walk the line kijkervaring. Als compensatie dan maar alvast de trailer van de film. Ga ik verder met lezen.
~ ~ ~