Zondag, 28 december 2014

50booksboomerang

Op deze laat­ste zon­dag van 2014 heeft Mart­ha (aka DrsPee) de 52ste vraag onli­ne gezet in het kader van #50books. Om het in stijl af te ron­den heeft ze zelfs twee vra­gen in deze blog­post ver­werkt.  Geen gerin­ge pres­ta­tie want ik weet uit erva­ring hoe las­tig het soms kan zijn om iede­re week opnieuw een boek­ge­re­la­teer­de vraag te ver­zin­nen. En dat niet alleen, er moet ook nog een ori­gi­ne­le blog­post bij geschre­ven wor­den. Maar het is haar gelukt en daar­voor niets dan respect!

Wei­nig res­pect daar­en­te­gen voor mij­zelf want ondanks al mijn goe­de voor­ne­mens aan het eind van 2013 toen ik het stok­je over­droeg aan Mart­ha heb ik daar­na slechts spo­ra­disch een bij­dra­ge gele­verd aan #50books. Afkick­ver­schijn­se­len van een jaar lang zelf vra­gen ver­zin­nen? Wie zal het zeg­gen? Het is er in ieder geval niet van geko­men. Toch ging het in de laat­ste maan­den van dit jaar weer krie­be­len elke keer wan­neer ik de hashtag voor­bij zag komen. Zeker toen ik hoor­de dat Mart­ha op zoek was naar een blog­ger die het in 2015 van haar kon over­ne­men. Zou ik het mis­schien weer eens een jaar­tje moe­ten proberen?

Blijk­baar trekt het vra­gen stel­len me meer aan dan het beant­woor­den ervan. In veel geval­len had ik in het jaar dat ik zelf de vra­gen ver­zon vaak ook al bedacht wat mijn ant­woord ging wor­den. Meest­al had ik dan geen zin meer om dat ver­vol­gens nog eens in een blog­post te zet­ten. Ik was meer geïn­te­res­seerd in de reac­ties van mijn bezoe­kers. Dat is dan ook de voor­naams­te reden waar­om ik de hand­schoen opneem en in het nieu­we jaar weer iede­re zon­dag­mor­gen (helaas zon­der de #pop­me­di­ta­tie van @stevengort) voor dag en dauw een nieu­we #50books opdracht ga uit­wer­ken. Ik heb er zin in!

Bij deze wil ik Mart­ha heel erg bedan­ken voor haar goe­de zor­gen om #50books Ali­ve & Kic­king te hou­den. Zon­der haar was dit ini­ti­a­tief hoogst­waar­schijn­lijk een stil­le dood gestor­ven. En natuur­lijk gaat mijn dank ook uit naar de blog­gers die wel de moei­te heb­ben geno­men om te doen wat ik ver­zaakt heb in 2014: rea­ge­ren. Hope­lijk blij­ven ze dat ook doen in 2015…