Terug­blik

Op deze vrij­dag­avond maak ik de balans op van een vol­le week waar­in ik veel maar tege­lij­ker­tijd wei­nig heb gedaan. Op het werk is zo goed als de eer­ste helft besteed aan het repa­re­ren van iets wat bui­ten onze schuld om kapot was gemaakt. Op de woens­dag­avond kon­den we elkaar tevre­den aan­kij­ken omdat alles weer bij het oude was. Daar­aan kle­ven toch gemeng­de gevoe­lens. Inder­daad tevre­den­heid van­we­ge de suc­ces­vol­le dama­ge con­trol. Daar tegen­over het besef dat het ver­lo­ren tijd is geweest met betrek­king tot alle taken die gepland ston­den. Ook hier was dama­ge con­trol nodig. Alleen is die wat min­der suc­ces­vol ver­lo­pen. Met ach­ter­stand aan het tes­ten begon­nen voor een nieu­we soft­wa­re rol­lout bin­nen Euro­pa en met ach­ter­stand geëindigd.

Laat staan dat ik deze week toe­ge­ko­men ben aan de ver­schil­len­de bui­ten­werk­tijd­se acti­vi­tei­ten die ik voor ogen had. Zo goed als niets gele­zen in Occi­den­ta­lism en De man die ophield te bestaan. Dus ook hier ach­ter­stand voor en na wat de klok slaat. En laten we het zeker niet heb­ben over hard­lo­pen. Een beet­je laf­jes naar brom­mers kij­ken was alles wat ik ’s avond nog op kon bren­gen. Vol­gen­de week beter zul­len we maar zeggen.