20150206 — vrijdag

Sto­ry­sel­ling

Van­och­tend liep ik zijn kan­toor bin­nen en vroeg of hij vijf minu­ten tijd had. Dat had hij en maak­te drif­tig aan­te­ke­nin­gen ter­wijl ik aan het woord was. Af en toe stel­de hij een vraag om ver­vol­gens tot de ont­dek­king te komen dat ik daar al reke­ning mee had gehou­den. Twee keer com­pli­men­teer­de hij me met de in zijn ogen ver­nuf­ti­ge manier waar­op ik in mijn ver­haal anti­ci­peer­de op bepaal­de gevoe­lens die leven bij het hoger mana­ge­ment in Euro­pa. Nadat de mij gebo­den tijd voor­bij was nam hij nog eens door wat hij zoal had opgeschreven.

Dat was een mooi staal­tje sto­ry­tel­ling, zo con­clu­deer­de hij. Als ik niet beter wist zou ik nog gaan den­ken dat je spin­doc­tor bent in plaats van busi­ness sys­tems ana­lyst. Tevre­den ver­liet ik zijn kan­toor ter­wijl hij de tele­foon pak­te om ons stand­punt met betrek­king tot de te nemen stap­pen in het vast­ge­lo­pen pro­ject ging verdedigen.