Wan­neer ik mijn lees­ge­drag onder de loep neem dan valt me op dat ik me wei­nig laat beïn­vloe­den door wat er om mij heen gebeurt. Ik bedoel daar­mee te zeg­gen dat de boe­ken die ik lees wei­nig te maken heb­ben met wat er zich op dat moment in de wereld afspeelt. Komt een beroemd schrij­ver te over­lij­den dan ga ik niet ineens iets uit zijn of haar oeu­vre lezen. De kerst­pe­ri­o­de is voor mij geen aan­lei­ding boe­ken met een kerst­ge­dach­te uit de kast te pak­ken. Wel schaf ik con­ti­nu boe­ken aan die inha­ken op spe­ci­fie­ke gebeur­te­nis­sen in onze samen­le­ving en geschie­de­nis. Maar ik lees ze vaak pas veel later.

Er is ech­ter één uit­zon­de­ring te ver­mel­den. Ieder jaar rond­om de dagen die in het teken staan van Bevrij­ding en Doden­her­den­king neem ik de tijd om me te ver­die­pen in lite­ra­tuur (zowel fic­tie als non-fic­tie) die op de een of ande­re manier ver­bon­den is met de thema’s van oor­log, ver­vol­ging en geweld. Het is mijn per­soon­lij­ke invul­ling van deze bij­zon­de­re peri­o­de. Je zult mij niet zien fees­ten op de vele fes­ti­vals die over­al geor­ga­ni­seerd wor­den om te vie­ren wat voor een groot goed vrij­heid is. En de stil­le her­den­king van zij die slacht­of­fer zijn gewor­den van het almaar voort­du­ren­de oor­logs­ge­weld vindt in beslo­ten kring plaats. Dat wil zeg­gen, thuis.

En thuis is waar ik mij terug­trek in een wereld die ogen­schijn­lijk zo ver van mij af staat en tege­lij­ker­tijd angst­val­lig dicht­bij komt. Wan­neer ik bij­voor­beeld lees over hoe het anti-semi­tis­me in Duits­land in de jaren voor WO-II zich kon ver­sprei­den en daar­bij denk aan de berich­ten op soci­al media die jui­chend gewag maken van dat er alweer een hon­der­tal boot­vluch­te­lin­gen ver­dron­ken zijn, dan lopen de ril­lin­gen mij over de rug. Opdat wij nooit mogen ver­ge­ten, wordt er gezegd. Maar daar­voor is het wel belang­rijk te weten wat er zich nog niet zo heel lang gele­den heeft afge­speeld. En in vele ande­re vor­men nog steeds afspeelt. Daar­om lees ik juist rond­om deze dagen met meer dan nor­ma­le belang­stel­ling over deze belang­wek­ken­de zaken die mis­schien wel de kern vor­men van ons bestaan hier op aar­de en in hoe­ver­re wij in staat zijn vreed­zaam met elkaar te kun­nen samenleven.

Hoe is dat met jou? Heb jij ook de nei­ging om juist nu iets te lezen wat stil­staat bij de gro­te thema’s die de komen­de dagen aan bod komen? Daar ben ik deze week benieuwd naar.

vraag 18:
Wat lees jij rond­om 4 en 5 mei?

Ben jij zo iemand die ieder jaar bij­voor­beeld het dag­boek van Anne Frank uit de kast pakt om daar wat uit te lezen? Of lees je ieder jaar wat anders maar wel iets dat voor jou sym­bool staat voor deze peri­o­de? Doe je dat bewust of is het bij­na als van­zelf gegaan? Het kan natuur­lijk ook dat je los van hoe je in deze dagen staat er ver­der in je lees­ge­drag niet mee bezig bent. Ook dan ben ik wel benieuwd te weten of dat mis­schien een spe­ci­a­le reden heeft. Zijn de onder­wer­pen te zwaar om over te lezen? Grijpt het je teveel aan? Of staat je lees­ge­drag (net als bij mij voor de rest van het jaar) los van wat er om je heen aan de hand is? Graag hoor ik jul­lie verhaal.