Soms probeer ik me voor de geest te halen hoeveel vrije tijd ik ‘vroeger’ had voordat internet en social media er ongemerkt maar genadeloos beslag op legden. Onvoorstelbaar hoeveel uren ik op een dag aan bijvoorbeeld lezen en sporten kon besteden terwijl ik ook nog gewoon naar school ging en huiswerk moest maken. Het doet me af en toe verlangen naar een verplichte rustdag per week waar alle elektronische apparatuur bedoeld voor consumptie centraal uitgeschakeld wordt.
Ik moest er aan denken toen ik in de biografie van Freud de volgende passage las:
Terwijl hij hevig verlangde naar zijn verloofde in het verre Wandsbek, vulde Freud de lege uren door Don Quichot te herlezen […] Dit was nu de straatarme jonge arts die meer boeken kocht dan hij zich kon veroorloven en met diepe ontroering en minstens zoveel plezier tot diep in de nacht klassieke werken las.
[p.62, Freud. Pionier van het moderne leven, Peter Gay]
Sigmund Freud wil graag met zijn verloofde in het huwelijk treden maar hem ontbreekt een goed inkomen en daarom zoekt hij werk in het Algemeen Ziekenhuis van Wenen om op die manier ervaring op te doen met patiënten als voorbereiding voor een eigen medische praktijk. In de jaren die volgen verdiept Freud zich in veel onderzoeksgebieden, variërend van neurologie tot chirurgie maar toch weet hij daarnaast voldoende tijd te vinden voor het lezen van ‘leermeester uit vele eeuwen: de Grieken, Rabelais, Shakespeare, Cervantes, Molière, Lessing, Goethe, Schiller’.
Nogmaals, onvoorstelbaar. Misschien moet ik die verplichte rustdag (al is het alleen voor mezelf van toepassing) toch eens serieus overwegen.