Voordat ik aansluiting zoek in de rij bij de kassa van de supermarkt check ik een laatste maal het boodschappenlijstje. Maar goed ook, want minimaal twee dingen zou ik anders vergeten zijn.
Terwijl ik daar zo sta in het gangpad tussen de frisdrank en het bier komt er een man van middelbare leeftijd voorbij die terloops opmerkt of het een beetje lukt met de boodschappen. Jawel, mompel ik verbaasd. Maar hij is niet in mijn antwoord geïnteresseerd.
Loser. Daar heb je toch een vrouw voor.
Zonder zich nog om mij te bekommeren pakt hij een sixpack uit het schap en is alweer verdwenen voordat ik een pakkende reactie heb verzonnen. Ik kijk om me heen om te zien of zijn verwijt misschien aan iemand anders gericht was. Dat lijkt niet het geval te zijn. Dan maar op zoek naar de ontbrekende spullen die ik nog moet hebben.
Eenmaal bij de kassa heb ik voor en achter me diverse mannen staan. Allemaal losers op de zaterdagochtend.
nee…peter ik weet ZEKER dat je dit verzonnen hebt. Dit MOET wel weer een ouderwets fictief verhaal zijn…???
Helaas, er is deze keer geen woord van verzonnen.
Ik snap dat niet hoor, boodschappen doen zie ik juist als een klus die even vaak door mannen als vrouwen wordt gedaan. Wij doen ’t altijd gezellig samen.
Wij gaan eigenlijk bijna nooit samen omdat we er allebei geen liefhebber van zijn.
Zou-ie zelf geen vrouw hebben, of stiekem ook zo’n loser zijn?
Dat wilde ik hem dus vragen, maar het is er niet van gekomen.
Oeps! Dan is mijn man wel de allergrootste loser ever 🙂 Hij doet namelijk nagenoeg alle boodschappen en af en toe, zoals vandaag, ga ik eens met hem mee…
In het geval dat wij samen boodschappen doen komen we altijd met veel meer thuis dan normaal…