Zen Habits — Leo Babauta [19]

De eerste weerstand

Oh boy, van­daag voel ik weer­stand. En niet zo’n klein beet­je ook. Maar wees gerust, het heeft niets met mijn rek- en strek­oe­fe­nin­gen te maken. Die begin­nen al aar­dig onder­deel van mijn dage­lijk­se rou­ti­ne te wor­den. Deze avond heb ik ze gecom­bi­neerd met mijn hard­loop­rond­je. Dat zou vol­doen­de moe­ten zijn voor wat betreft mijn Zen Habits plan. Ik weet ech­ter nu al dat voor het sla­pen gaan ik ze nog een keer her­haal. Won­der­baar­lijk hoe snel ik eraan gehecht ben geraakt.

Dus geen weer­stand bij de oefe­nin­gen. Ver­re van dat. Nee, deze keer voel ik (opnieuw) weer­stand bij het lezen in Zen Habits. Leo Babau­ta haalt een voor­beeld aan van hoe hij iede­re keer weer veel moei­te had wan­neer hij ’s och­tends gestoord werd bij zijn yoga oefe­nin­gen wan­neer de kin­de­ren iets te vroeg wak­ker waren geworden:

The big break­through for me came when I rea­li­zed: this is a won­der­ful thing, having this noi­sy child in my home. Sure, they’­re making noi­se, but this doesn’t have to be a dis­tur­ban­ce — it can be music, it can be a gift, a remin­der of some­thing won­der­ful I have in my life.

[p.78, Zen Habits, Leo Babauta]

Het is mij net iets teveel ‘Hal­le­lu­jah, wat is het leven toch mooi wan­neer je het maar wil zien’.

Ik ben het er trou­wens in essen­tie wel mee eens. Het heeft geen zin om geïr­ri­teerd te raken wan­neer je (klein)kinderen komen bin­nen­stor­men ter­wijl jij met iets bezig bent. Ze zijn er nu een­maal. Je kunt hoog­uit vra­gen of ze wat rus­ti­ger aan kun­nen doen, of mis­schien doen ze dat al uit zich­zelf indien ze uit erva­ring weten dat je je con­cen­tra­tie nodig hebt.

Veel beter is het om deze omstan­dig­heid te accep­te­ren. Er is wei­nig in het leven waar je vol­le­di­ge con­tro­le over hebt of wat je hele­maal naar je hand kunt zet­ten. Raak daar­van niet elke keer uit balans. Het leven is nu een­maal niet per­fect. Voor alles wat je doet zul je moei­te moe­ten doen.

Zie de din­gen zoals ze zijn en breng de flexi­bi­li­teit op om ze onder­deel te laten wor­den van waar je mee bezig bent.

Her­ken je dit? Heb je soms ook kin­de­ren om je heen waar je last van hebt tij­dens het uit­voe­ren van je dage­lijk­se acti­vi­teit? Of voel je je geremd om aan je nieu­we gewoon­te te wer­ken wan­neer bij­voor­beeld je part­ner in de buurt is? Schrijf in je plan op wat dit met je doet en hoe je er mee om zou kun­nen gaan zodat de weer­stand verdwijnt.

Als laat­ste iets over een geheel ande­re weer­stand. De taaie weer­stand van vet­te mod­der wel­te­ver­staan. Gis­ter heb ik me in een vlaag van ver­stands­ver­bijs­te­ring laten over­ha­len om me in te schrij­ven voor de Mud & Water Chal­len­ge op 11 juli:

Ik heb er (nog geen) zin in!