Wees als water
Over minder dan twee weken doe ik mee aan de Mud & Water Challenge. Het was in een soort overmoedige opwelling dat ik op de knop ‘Inschrijven’ drukte nadat ik alle benodigde persoonsgegevens had ingevuld. Dat besef kwam de volgende dag toen ik eens ging uitrekenen hoeveel tijd ik tot mijn beschikking had om goed voor te bereiden.
De conclusie: veel te weinig.
Snel verzon ik een plan. Hier vlakbij is een hindernisbaan gelegen aan een recreatieplas. Ik zocht de vereniging op die er wekelijks enkele trainingen verzorgt. Op hun website zag ik dat ze ook gratis proeflessen aanbieden. En laat er nu net eentje op 4 juli zijn. Precies een week voor de Mud & Water Challenge. Zo kon ik me allereerst qua conditie richten op die proefles, en tijdens die proefles kon ik ervaring opdoen die me behulpzaam zou zijn voor bij de Challenge.
Er was nog hoop.
Totdat ik eind vorige week de weersvooruitzichten onder ogen kreeg. Een hittegolf in aantocht. De temperatuur op zaterdag 4 juli zou zo maar eens op kunnen lopen tot 38 graden. En de intensieve trainingsrondjes die ik op dinsdag en donderdag in het schema had opgenomen zou ik in de avonduren ook bij temperaturen van boven de dertig graden moeten afwerken.
Als ik ergens moeite mee heb is het wel sporten wanneer het te warm is. Wat nu?
We need to be like […] water. Flow, adjust, find a new path as the landscape changes. Plans are just directions, not tracks. […] Notice that things have changed since you made your plans, forget about the original plan, and adjust what you do based on the new landscape.
[p.100, Zen Habits, Leo Babauta]
Ok, duidelijk.
Dit weekend heb ik mijn plan aangepast op basis van de weersverwachting en deze avond heb ik een heerlijk relaxed rondje gelopen afgewisseld met diverse oefeningen om te wennen aan de onderbrekingen die zo kenmerkend zijn voor deze ‘obstacle runs’. Gegeven de gewijzigde omstandigheden het maximale haalbare en bovendien voel ik geen enkele frustratie die er anders gegarandeerd zou zijn geweest wanneer ik hardnekkig aan het oorspronkelijke plan vast was blijven houden.
~ ~ ~
De achtergrond bij deze serie blogposts over Zen Habits – Mastering the Art of Change door Leo Babauta en mijn eigen vorderingen met betrekking tot het voortaan dagelijks uitvoeren van rek- en strekoefeningen zijn hier te lezen.
Vorig jaar deed ik mee aan de crowdfunding actie die Leo Babauta was gestart om zijn nieuwe boek Zen Habits – Mastering the Art of Change te financieren. Eind mei 2015 viel het boek door de brievenbus. Ik dacht het opzij te kunnen leggen om er tijdens de zomervakantie in te beginnen.
Dat liep anders. Inmiddels heb ik het boek een eerste keer helemaal doorgelezen. De komende weken wil ik er regelmatig over bloggen omdat het een echt doe-boek is en ik op deze wijze mijn vorderingen kan delen. Zo maak ik mijn voornemen publiekelijk (volgens de Zen Habits methode erg belangrijk voor succes) maar hoop ik tevens te bereiken dat sommigen van jullie ook mee gaan doen.
Toen we door omstandigheden plotseling op 30 juni mochten bloggen over een boek dat de hoogste leesprioriteit heeft nu een ander geselecteerd boek is weggevallen, leek het me niet meer dan voor de hand liggend om mijn dagelijkse blogpost over Zen Habits hiervoor te gebruiken.
Dit is een bijdrage voor de bloggersleesclub Een perfecte dag voor literatuur.
Lees hier welke boeken bij de andere bloggers plots in beeld kwamen omdat de oorspronkelijke selectie voor 30 juni geen doorgang kon vinden.
4 reacties
Voilà ja, je aanpassen aan de omstandigheden want die gaan zich heus niet aanpassen aan jou 😀
Zo is dat. Flexibel wezen.
Wat Anna zegt! Maar ja. Makkelijker gezegd dan gedaan. PS Jouw blog lijkt steeds meer op dat van Leo. Wil ik ook. Relaxed. Leeg. Rustig.
Eigenlijk valt het wel mee. Meebuigen en terugveren. Net zoals bamboe.
PS Het huidige thema bevalt goed (tot nu toe). En minimal design heb ik altijd wel de voorkeur aan gegeven. Is Rams niet iets voor jou? => https://wordpress.org/themes/rams/ Heb ik zelf ook een tijdje gebruikt.