Omdat ik vol­gen­de week voor het eerst aan een Mud & Water Chal­len­ge mee ga doen en totaal geen idee heb wat ik daar kan ver­wach­ten of hoe zwaar dit is besloot ik me in te schrij­ven voor een proef­les bij een sur­vi­val run ver­e­ni­ging vlak in de buurt.

Van­daag was het zover. Klok­slag 10 uur ver­trok­ken we voor een war­ming up nadat we elkaar om de beurt kort had­den voor­ge­steld. In totaal waren we met z’n zeve­nen (6 man, 1 vrouw). Ieder had zo zijn/haar eigen rede­nen om eens te erva­ren wat een sur­vi­val run pre­cies is. Zo was er een jon­gen die mari­nier wil­de wor­den maar ook een man van 44 jaar die na een onge­luk een jaar lang in een rol­stoel had geze­ten om daar­na nog eens zes jaar te reva­li­de­ren voor­dat hij uit­ein­de­lijk weer in de buurt van zijn oude (sport)niveau zat.

Als onder­deel van de war­ming up wer­den we ook het water in gestuurd om een eind te zwem­men en ver­vol­gens te pro­be­ren om via een touw uit het water te gera­ken en over een balk te klim­men. Dat was al met­een te hoog gegre­pen voor ons.

De res­te­ren­de twee(!) uur zijn we afwis­se­lend langs de mees­te hin­der­nis­sen gegaan waar we uit­leg kre­gen over de tech­nie­ken die nodig zijn om ze te bedwin­gen. Natuur­lijk moesten we dat met­een in de prak­tijk bren­gen. Hier­on­der staan een paar foto’s zodat je een beeld krijgt van de vari­a­tie. En het is lang niet alles want we heb­ben bij­voor­beeld ook nog aan hout­hak­ken en boog­schie­ten gedaan, ter­wijl de kajak­ken helaas al gere­ser­veerd waren anders had­den we daar ook nog in gemogen.

Na afloop was ik com­pleet gesloopt. Eigen­lijk al hal­ver­we­ge. Ik voel­de hoe de (wei­ni­ge) kracht uit mijn armen ver­dween waar­door ik nood­ge­dwon­gen enke­le hin­der­nis­sen niet meer goed kon uit­voe­ren omdat ik de tech­niek niet beheerste en de kracht me ont­brak. Maar ik bleek niet de eni­ge. Alle­maal zaten we er in meer of min­de­re mate door­heen. Vol­ko­men vol­gens ver­wach­ting. En het was ook iets wat onze trai­ner van de dag niet naliet te bena­druk­ken: zon­der erva­ring gaat het je min­stens vier tot acht maan­den kos­ten om een sur­vi­val run tot het ein­de toe een beet­je fat­soen­lijk uit te lopen.

Oh ja, pra­ten over obsta­cle runs (zoals dus de Mud & Water Chal­len­ge) is als vloe­ken in de kerk. Die zijn voor de fun. Te com­mer­ci­eel en te duur. En mis­schien ook wel te min kreeg ik het idee. Een sur­vi­val run is het ech­te werk werd ons op het hart gedrukt.

Eens zien hoe ik er vol­gen­de week over denk wan­neer ik bei­de vor­men voor de eer­ste keer erva­ren heb.