Gis­ter liep alles meer uit dan ik had gehoopt. Dat had niets met de warm­te te maken. Wel met druk­te. Op mijn werk. En soms neem ik dat mee naar huis.

Dus toen ik ’s avonds rond elf uur alles ach­ter de rug had en aan mijn oefe­nin­gen wil­de begin­nen (ja, het is lang­za­mer­hand al een ech­te rou­ti­ne aan het wor­den) bedacht ik me dat ik nog niets geblogd had. Na de oefe­nin­gen, zo nam ik me voor.

Na de oefe­nin­gen dronk ik nog een drank­je met mijn Inge en viel daar­na in slaap.

De komen­de weken staan in het teken van een groot Euro­pees pro­ject (onder­deel van een nog gro­ter inter­na­ti­o­naal pro­ject) om alle nati­o­na­le ver­koop­kan­to­ren te migre­ren naar een ander bedrijfs­voe­rings­sys­teem. In dit geval betreft het Neder­land en Oos­ten­rijk nadat we hier­voor Hon­ga­rije heb­ben gedaan. De datum staat gepland voor 27 juli.

Dit bete­kent dat ik nog wel even druk blijf met alle voor­be­rei­din­gen van­uit mijn rol als coör­di­na­tor voor de fabriek in Ede. Wan­neer alles ver­loopt vol­gens plan kan ik dan zo omstreeks 13 augus­tus van mijn wel­ver­dien­de zomer­va­kan­tie gaan genieten.

Waar­om deze infor­ma­tie? Nou, voor­na­me­lijk omdat ik bang ben dat het blog­gen er af toe wel vaker bij zal inschie­ten. De afge­lo­pen weken kon ik het blog­gen mooi com­bi­ne­ren met het aan­le­ren van de nieu­we gewoon­te om dage­lijks rek- en strek­oe­fe­nin­gen te doen. Nu dit dreigt te luk­ken en ook de kor­te­re hoofd­stuk­jes in het boek van Leo Babau­ta bespro­ken zijn is deze ‘mak­ke­lij­ke’ manier om elke iede­re dag te blog­gen weggevallen.

Wat ik pro­beer te zeg­gen is dat tus­sen nu en mijn vakan­tie de blog­posts op dit blog weer als van­ouds onre­gel­ma­tig fre­quent zul­len ver­schij­nen. Of regel­ma­tig min­der fre­quent. Nor­maal gespro­ken zal zodra ik vrij ben de tijd voor het blog­gen weer toe­ne­men. Dat is althans mijn erva­ring in alle voor­gaan­de jaren.

Daar kan alleen nog een kink in de kabel komen van­we­ge het lid­maat­schap dat ik zojuist ben aan­ge­gaan bij Sur­vi­val Arn­hem. Het kan zomaar zijn dat ik alle dagen op de hin­der­nis­baan te vin­den ben om aan mijn tech­niek, kracht en con­di­tie te wer­ken. Hard nodig maar helaas te laat voor de Mud & Water Chal­len­ge die deze zater­dag op het pro­gram­ma staat.

Voor de geïn­te­res­seer­den: de toe­gang als fan is gratis.

Er is een cen­tra­le loca­tie waar vanal­les te doen, eten en drin­ken is en waar­van­daan je ook nog eens het groot­ste gedeel­te van het par­cours kunt over­zien. Wil je getui­ge zijn van mijn gestun­tel dan noteer maar in je agen­da dat ik om 14:05 uur in wave H van start ga.