Motivatie
Het is echt zo. Iedere training is weer anders. Deze avond fietste ik door de miezerregen naar het oefenterrein en was van plan om daar heel voorzichtig aan de training mee te doen aangezien mijn linkerschouder nog wat pijnlijk was bij bepaalde bewegingen. Twee uur later kon ik met tevredenheid constateren dat ik zo’n beetje alle oefeningen op een fatsoenlijke manier had weten uit te voeren. Mijn schouder was weliswaar niet altijd even soepel en bij sommige hindernissen moest ik rekening houden om niet mijn hele gewicht aan mijn linkerarm te laten hangen. Maar voor de rest ging het prima1
Misschien dat ik ook wel gemotiveerd was geraakt door het filmpje wat ik eerder vandaag voorbij zag komen. Hier is mooi te zien hoe iemand door de jaren heen in zichzelf blijft geloven en uiteindelijk coach wordt in een tak van sport waar hij in het begin erg veel moeite mee had. Meestal ben ik niet zo onder de indruk van dit soort motivational filmpjes maar deze vond ik in al z’n oprechtheid een uitzondering. Ik kreeg meteen zin om te gaan trainen. Kwam dat even goed uit 😉
Hoewel ik stiekempjes de verticale schutting genegeerd heb. Alles op z’n tijd.
Wat niet betekent dat ik er verder geen last meer van had. Tijdens het douchen voelde ik de pijn alweer flink terugkomen. Nou ja, ik heb weer tot zondag om te herstellen. ↩