Zen Habits — Leo Babauta [28]

Het boek was nog niet uit…

Na het spor­ten kan ik het niet laten om voor­dat ik onder de dou­che stap een greep in de snoep­pot te doen. Meest­al heb ik al een appel of banaan gege­ten en flink water gedron­ken maar toch blijft de behoef­te om iets te snoe­pen. Het is dwang­ma­tig en doet ook nog eens gedeel­te­lijk de posi­tie­ve effec­ten van het spor­ten teniet. Ik zou er dus ver­stan­dig aan doen ermee te stoppen.

Het boek was nog niet uit. Dat schrijft Paul heel terecht in zijn blog­post Voor­be­reid aan de goe­de voor­ne­mens begin­nen. Mijn excuus om op 1 juli aan te geven dat ik niet meer dage­lijks zou blog­gen over Zen Habits — Mas­te­ring the Art of Chan­ge door Leo Babau­ta was dat de hoofd­stuk­ken van­af deel IV een stuk lan­ger wer­den. Ik had meer tijd nodig en dacht eraan om de blog­fre­quen­tie over Zen Habits naar 2 tot 3 blog­posts per week terug te schroeven.

Twee dagen later volg­de er nog een upda­te met video’s over de dage­lijk­se rek- en strek­oe­fe­nin­gen die ik me pro­beer­de eigen te maken, maar daar is het tot nu toe bij geble­ven. Een wel heel abrupt einde.

Mis­schien dat het stie­kem iets te maken kon heb­ben met een van de onder­wer­pen die aan­ge­sne­den wer­den in de rest van het boek: het afle­ren van slech­te gewoon­tes. Daar­van heb ik er name­lijk nog­al wat. Bij­voor­beeld te snel iets belo­ven en er dan geen gevolg aan geven.

Of een boek even opzij leg­gen omdat mijn aan­dacht plots door iets anders is getrok­ken. En dan dat boek com­pleet vergeten.

Nog­maals, geheel terecht dat Paul hier­op terug­komt. Het boek was nog niet uit ten­slot­te. Mooi ook dat hij nu zelf ver­der gaat waar ik afge­haakt ben. Slech­te gewoon­tes afle­ren lijkt me name­lijk een goeie gewoon­te. Maar voor­al een moei­lij­ke. Eens zien of ik het deze keer onder de bezie­len­de lei­ding van Paul wel voor elkaar krijg. Ik heb in ieder geval keus genoeg om aan te werken.