Als ik mijn lin­ker­voet iets­jes naar bui­ten kan­tel tij­dens de afzet dan voel ik bij­na niets van mijn achillespees.

Als ik bedenk dat ik afge­lo­pen zon­dag­avond geen stap meer kon zet­ten zon­der door de grond te gaan van de pijn valt het nu wel mee.

Als ik voor het gemak ver­geet wat de trai­ner afge­lo­pen woens­dag tegen me zei op de trai­ning dan ging het ver­der best wel goed.

Als ik rus­tig aan blijf doen heb ik nog (bij­na) twee hele dagen om te herstellen.

Als ik nu al opgeef wat moet dat dan wel niet wor­den wan­neer ik echt iets mankeer.

Als ik me niet ver­gis zijn er voor­beel­den genoeg van sport­lui die al heel snel na een bles­su­re weer kon­den hardlopen.

Als ik snel door­loop is het des te eer­der voorbij.
Als ik ver­der gebles­seerd raak kan ik gewoon in de komen­de vakan­tie­pe­ri­o­de herstellen.

Als ik het maar lang genoeg blijf her­ha­len ga ik er van­zelf in geloven.

Als ik wil kan ik best ver­ge­ten dat de orga­ni­sa­tor me al als vrij­wil­li­ger heeft ingepland.

Als ik …

Als ik ver­stan­dig ben dan doe ik komen­de zon­dag niet mee aan de jubi­le­um­run van 8 kilo­me­ter voor recreanten.

~ ~ ~