De och­tend van nieuw­jaars­dag 2016 keek ik uit het slaap­ka­mer­raam en zag ijs op de car­port lig­gen. Dat was een ver­ras­sing. Zeker met het voor­uit­zicht van een nieuw­jaars­duik op zon­dag 3 janu­a­ri in het verschiet.

Nor­maal gespro­ken ben ik iemand die er de voor­keur aan geeft om alleen in het zomer­sei­zoen het bui­ten­zwem­bad te bezoe­ken. Maar sinds ik lid ben gewor­den van de sur­vi­val­trai­ning­groep word ik geacht bij alle weers­om­stan­dig­he­den het water in te gaan. Zo ging ik onlangs nog in Dinx­per­lo com­pleet kop­je onder in een bre­de sloot nadat ik m’n grip ver­loor tij­dens het laat­ste stuk­je van de hin­der­nis. En niet al te lang gele­den moesten we als onder­deel van de zon­dag­se trai­ning een heel stuk van de Rij­kers­woerd­se plas­sen over­ste­ken waar­bij we op som­mi­ge plek­ken tot ons mid­del in het water stonden.

Toch lijkt me zo’n nieuw­jaars­duik ande­re koek. Zeker nu de tem­pe­ra­tuur plots  iets aan het dalen is. Wel­is­waar vriest het nog niet con­ti­nu, maar warm is anders. Daar­om keek ik een tijd gele­den al wat rond op het inter­net om te zien hoe ik me kon voorbereiden.

De gou­den tip: elke dou­che­beurt ein­di­gen met koud afdouchen.

En dan niet het water lang­zaam beet­je bij beet­je van warm naar koud laten gaan, maar in één keer. Bui­ten alle ande­re posi­tie­ve voor­de­len die het voor je gezond­heid schijnt te heb­ben ging het mij voor­al om de gewen­ning aan koud water.

Ik besloot het met­een uit te proberen.

Een­maal onder de hete water­straal leek me het idee van koud afdou­chen al snel niet meer zo aan­lok­ke­lijk. De twij­fel sloeg toe. Er zou­den toch wel meer com­for­ta­be­le manie­ren zijn als voor­be­rei­ding op een nieuw­jaars­duik? Maar in gedach­ten zag ik iemand aan­stal­ten maken om een vin­kje te zet­ten bij ‘onge­schikt’ en dat gaf de door­slag. Wat een onzin. Ik was toch geen mietje!

Zon­der ver­der nog na te den­ken draai­de ik de hen­del van de tem­pe­ra­tuur van warm naar koud. Met m’n ogen dicht en alle spie­ren in m’n lijf strak­ge­span­nen wacht­te ik op wat komen ging. Een vol­le tien­de van een secon­de voel­de ik ijs­koud water als scher­pe naal­den mijn lichaam teisteren.

Met samen­ge­bal­de vuis­ten en tan­den­knar­send vroeg ik me af hoe ik dit ooit een vol­le minuut kon vol­hou­den. Onmid­del­lijk daar­na was het over. Lauw­warm water deed elke her­in­ne­ring aan de kou ver­dwij­nen. Was er wel koud water uit de kraan geko­men? Of had ik het me slechts ver­beeld? De hen­del stond toch echt op de aller­koud­ste stand.

Bij nade­re inspec­tie blijkt dat onze dou­che­kraan geen koude­stand heeft. Ook niet door het indruk­ken van een vei­lig­heids­pal kan de hen­del ver­der gezet wor­den. Onze dou­che is niet geschikt voor koud afdouchen.