Maandag, 11 januari 2016

Het pro­ject Kos­in­ski — vervolg

Om ervoor te zor­gen dat ik ook daad­wer­ke­lijk aan het leven en werk van Jer­zy Kos­in­ski ga begin­nen heb ik me het vol­gen­de voor­ge­no­men: om de ande­re week lees ik lite­ra­tuur over en door Kos­in­ski en de ove­ri­ge weken niet.

Ik heb deze strik­te inde­ling nodig om de juis­te con­cen­tra­tie te kun­nen opbren­gen. Nu heb ik de garan­tie dat de sta­pel onge­le­zen boe­ken toch aan de beurt komt en tege­lij­ker­tijd geeft het rust te weten dat Kos­in­ski niet par­does in een hoek ver­dwijnt om ver­ge­ten wor­den mocht ik plots gegre­pen wor­den door een ande­re schrijver.

Het is mijn bedoe­ling geen con­ces­sies te doen aan dit sche­ma. Dus wan­neer ik door wat voor reden ook in een bepaal­de week wei­nig tot niets kan lezen dan is dat gewoon vet­te pech.

Gis­ter heb ik het boek van Mura­kami over hard­lo­pen (en schrij­ven) uit­ge­le­zen en dat lijkt me een pri­ma aan­lei­ding om aan het begin van deze nieu­we week ver­der te gaan met het pro­ject Kos­in­ski. Hoe­wel ik al eer­der dit jaar begon­nen ben in de bio­gra­fie over Kos­in­ski door James Park Slo­an heb ik op dit moment meer zin om The Her­mit of 69th Street te lezen. Dit is het laat­ste boek van Jer­zy Kos­in­ski en het vormt de aan­lei­ding om aan dit hele pro­ject te beginnen.

The Her­mit of 69th Street is geschre­ven als reac­tie op een beschul­di­ging van pla­gi­aat door twee jour­na­lis­ten aan het adres van Kos­in­ski. Iets wat ik niet wist toen ik er jaren gele­den ken­nis van nam. Het hele boek is ver­ge­ven van voet­no­ten en cita­ten, wat het lezen tot een bij­zon­de­re erva­ring maakt. De gedach­te hier­ach­ter is om aan te tonen dat het bij­zon­der moei­lijk (of wel­haast onmo­ge­lijk) is om ook maar een enke­le ori­gi­ne­le zin­sne­de op papier te krij­gen omdat alles wel eens eer­der gezegd of geschre­ven is.

A powerful log of sto­ry­tel­ling, The Her­mit of 69th Street is Jer­zy Kosinski’s most inno­va­ting novel sin­ce his 1969 Nati­o­nal Book Award­win­ning Steps and The Pain­ted Bird and is also his most per­so­nal novel to date. Dub­bed an “auto­fic­ti­on” by the author, it is at once sus­pense­ful and fun­ny, sava­ge and ten­der, sexu­al and pious.
Nor­bert Kos­ky, the fif­ty-five-year-old pro­ta­go­nist of the book is, like the pro­ta­go­nist of Steps, a half-Euro­pean, half-Ame­ri­can Holo­caust sur­vi­vor, who has emer­ged from his expe­rien­ces in the war-torn, only slightly mythi­cal coun­try of Ruthe­nia with most of his veri­ties scor­ched but spi­ri­tu­al­ly much more lumi­nous. But, whi­le in Steps Kosinski’s homo duplex cold­ly des­cends the stair­ca­se of imper­so­nal hell, Kos­ky is, in his own words, a spi­ri­tu­al wrest­ler — a wrest­ler, he points out, not a litera­ry boxer — who wrest­les his rebel­lious Self the only way he knows how: by wrest­ling the art of the nar­ra­ti­ve tra­di­ti­on.
As we wrest­le it with him The Her­mit of 69th Street takes the rea­der on a wild ride through spi­ri­tu­al lands­ca­pes both har­ro­wing and hila­rious. It fuses and, says the author, wil­lin­gly con­fu­ses foot­prints and foot­no­tes, alche­my and reli­gi­on, sex and cabala. It is Jer­zy Kos­in­ski at his new and dif­fe­rent nar­ra­ti­ve best.

The Her­mit of 69th Street
Jer­zy Kos­in­ski
Uit­ge­ver Sea­ver Books
ISBN 0805006117