20160208 — maandag

Waar bleef de (vrije) tijd van 1 t/m 7 februari?

Mijn vrije­tijds­be­ste­ding van afge­lo­pen week:

  • iede­re dag een blogpost
  • 3,5 uur trai­ning survivalrun
  • 60 min hardlopen
  • Ele­men­ta­ry: afle­ve­ring 14 t/m 16 – sei­zoen 1
  • La Gran­de Bel­lez­za — film
  • The Unbe­lie­vers — documentaire
  • Op weg naar Arma­ged­don. De evo­lu­tie van fana­tis­me – Bob de Graaff: p. 157–235
  • De God­de­lij­ke Kome­die – Dan­te Alig­hieri: p. 26–34
  • Meta­morp­ho­sen – Ovi­di­us: p.7–30
  • Don Qui­chot – Migu­el de Cer­van­tes Saave­dra: p. 28–32

Con­clu­sie: een week met veel afwis­se­ling. Aan sur­vi­val­run en hard­lo­pen gedaan. TV-serie, film en docu­men­tai­re geke­ken. Non-fic­tie en fic­tie gele­zen. En iede­re dag een blog­post geschreven.

Ergens mid­den in de week bedacht ik me dat op de media­box nog steeds de film La gran­de bel­lez­za stond die ik opge­no­men had. Vrij­dag­avond leek me het per­fec­te moment om deze film van ruim twee uur te kij­ken. Na afloop vroeg ik me af of ik niet wat vaker een film in plaats van afle­ve­rin­gen uit een tv-serie zou moe­ten kij­ken. Pro­bleem is dat ik een film het liefst hele­maal uit kijk en aan­ge­zien ze meest­al rond de ander­half uur of lan­ger duren is dat door­de­weeks wat onprak­tisch. Mis­schien dat ik de vrij­dag­avond er stan­daard voor ga reserveren.

Wat ik ook ga pro­be­ren is de zon­dag­avond vrij te hou­den voor een docu­men­tai­re. Op Net­flix en Uit­zen­ding Gemist staan er meer dan vol­doen­de en in tegen­stel­ling tot films of tv-series vind ik het kij­ken van docu­men­tai­res op een iPad of lap­top eigen­lijk hele­maal niet ver­ve­lend. En het is tevens han­dig om snel iets op te zoeken.

Niet dat dit nu alle­maal ver­plich­te num­mers in mijn week gaan wor­den. Eer­der wat geva­ri­eer­de opties die er voor kun­nen zor­gen dat ik niet te mak­ke­lijk in bepaal­de rou­ti­nes blijf han­gen. Ik merk dat het voor mijn lees­ple­zier ook heeft uit­ge­maakt dat ik wat ver­schil­len­de thema’s heb inge­bouwd. Het geeft me rust in mijn hoofd te weten dat ik na een Kos­in­ski-week weer ver­der kan met boe­ken die ik even aan de kant heb gelegd. En dat enke­le klas­sie­kers elke week stuk­je bij beet­je voor­bij blij­ven komen.

Om er daar­naast en tus­sen­door ook nog wat bij te kun­nen spor­ten en blog­gen zorgt dat ik heer­lijk ont­span­nen blijf. Ik doe mis­schien niet bijs­ter veel bij­zon­de­re din­gen in mijn vrije tijd maar heb wel het idee dat het steeds beter past bij mijn 40plus-uri­ge werkweek.

De komen­de week ziet er wat beschik­ba­re vrije tijd voor­lo­pig onge­veer het­zelf­de uit als de afge­lo­pen week. Dus laat ik pro­be­ren opnieuw vol­doen­de afwis­se­ling in te bou­wen. Op woens­dag ben ik ook nog eens vrij wat extra moge­lijk­he­den geeft. Mits er niet een was­lijst aan (ver­plich­te) to-do’s op me wacht is er wel­licht wat ruim­te voor muse­um­be­zoek of lan­ge (stads)wandeling. We zul­len zien. Niets moet, alles kan.

~ ~ ~

Nu ik als expe­ri­ment een tijd­je dage­lijks ga bij­hou­den waar zoal mijn vrije tijd aan ver­lo­ren gaat, lijkt het me niet meer dan logisch om er peri­o­diek op terug te kij­ken en er lering uit te trek­ken. Een mens moet iets met z’n vrije tijd, nietwaar?