Weer­stand

Stie­kem had ik gehoopt van­avond een eer­ste zeer klei­ne schets (ZKS) hier te kun­nen pos­ten, maar het ging alle­maal te gladjes.

Eer­der op de dag slaak­te mijn mana­ger een zucht van ver­lich­ting na afloop van een con­fe­ren­ce call. Waar­om is het nu wel gelukt om ieder­een mee te krij­gen in ons voor­stel? zo vroeg hij zich hard­op af. Het duur­de even voor­dat het kwart­je viel. Weer­stand, gaf ik als ant­woord. De voor­gaan­de keren ging het te gemak­ke­lijk. We wer­den niet vol­doen­de uit­ge­daagd. Daar­door waren we niet over­tui­gend genoeg.

De zeer klei­ne schets leek in de verste ver­te niet op wat ik in gedach­ten had. Opnieuw door het ont­bre­ken van weer­stand. Het opper­vlak van de iPad Pro is van strak­ge­trok­ken kei­hard glas (denk ik). En de Apple Pen­cil van plas­tic. Dus je voelt geen enke­le weer­stand wan­neer je aan het schet­sen bent. Het bete­kent dat ik een ande­re stra­te­gie moet gaan vol­gen. Leren omgaan met het ont­bre­ken van weer­stand en des­on­danks een goed resul­taat opleveren.

Dat is wen­nen. Maar mis­schien heb ik er ooit ook nog eens pro­fijt van op mijn werk.