Over invloed gesproken…
In deze non-Kosinski week lees ik weer verder in Op weg naar Armageddon — De evolutie van fanatisme door Bob de Graaff. Inmiddels ben ik gevorderd tot het hoofdstuk waar de voorgeschiedenis van de Russische revolutie wordt beschreven. Eén van de wegbereiders is Nikolaj Tsjernysjevski die met zijn boek Tjto delat? (Wat te doen?) in 1863 een verpletterende indruk maakte op een groot deel van de Russische intelligentsia en op Lenin in het bijzonder:
Elke Russische student moest het boek gelezen hebben en liefst ook bediscussieerd, door heel Rusland werden coöperaties opgericht in navolging van het boek, jonge intellectuelen richtten hun liefdesleven in volgens het plan van de roman, revolutionairen zwoeren een eed op het boek, veel jongemannen probeerden net als Rachmetov grote hoeveelheden biefstuk te verslinden of werden bootsman op de Wolga, omdat de romanheld dat ook enige tijd had gedaan. […] Volgens sommigen is er geen werk in de moderne literatuur, met als mogelijke uitzondering De negerhut van oom Tom, dat zo’n effect heeft gehad op het leven van mensen en op hun wil de geschiedenis in een bepaalde richting te beïnvloeden.
p.281–282, Op weg naar Armageddon, Bob de Graaff
Vorig jaar las ik Zen Habits van Leo Babauta en schreef er een serie blogposts over. Ik vond het nodig omdat bij eerste (vluchtige) lezing al voor mij duidelijk werd dat dit boek wel eens een grote invloed op een aantal aspecten van mijn leven kon hebben. Door er regelmatig over te bloggen kon ik beter volgen in welke mate ik bepaalde zaken uit het boek overnam en onderdeel probeerde te maken van mijn dagelijkse routine. Het boek valt dan ook in de categorie ‘zelfhulp’ en ligt het nogal voor de hand dat het een dusdanig effect kan hebben indien het je aanspreekt.
Maar naar aanleiding van een roman kan ik me niet herinneren dat ik ooit zover ben gegaan om mezelf te gaan gedragen zoals het literair personage waar ik mij in zou herkennen of wat ik als rolmodel kon zien. Waarschijnlijk ben ik er te nuchter voor. Hooguit een fascinatie met sommige superhelden uit de strips die ik in mijn jeugd las. En daar ben ik denk niet uniek in.
Wat ik wel ken is het volledig in de ban geraken van een boek. Vooral met historische romans is het bijna altijd raak. Meer dan met andere romans heb ik het gevoel in een totaal andere wereld te belanden. Niet per se eentje waar ik graag permanent zou blijven, maar veel eerder om er meer over te weten te komen. In die zin heeft dit literaire genre mijn interesse voor geschiedenis in het algemeen aangewakkerd en ik ben nog altijd trots op mezelf dat ik eind jaren tachtig een fulltime kantoorbaan heb opgezegd om te gaan studeren aan de universiteit van Utrecht. Over invloed gesproken…
Over invloed gesproken. Romans waarin de donkere kant van de mens(heid) een overheersende rol speelt kunnen me aardig van mijn stuk brengen.
Over invloed gesproken. Romans waarin een stevig potje seks voorbij komt kunnen me aardig opwinden.
Over invloed gesproken. Romans waarin de stijl subliem is kunnen me ontmoedigen zelf nog ooit een stukje te durven schrijven.
Over invloed gesproken. Romans waarin de stijl subliem is kunnen me aanmoedigen het zelf ook weer eens te proberen.
Over invloed gesproken. Zou er ook maar één boek te noemen zijn dat je gelezen hebt dat echt helemaal niets met je gedaan heeft?
~ ~ ~
Dit is een bijdrage voor het #50books initiatief dat in 2016 door Hendrik-Jan de Wit wordt verzorgd.
Vraag 9
Laat jij je beïnvloeden door boeken en welke zijn dat?