Hoe ik mijn best ook doe, het lukt me niet om het lin­ker­oog (voor de lezers rechts) van dit paard goed gete­kend te krij­gen. Ter­wijl ik het zo dui­de­lijk voor me zie hoe ik het wil heb­ben. Maar ik krijg de lij­nen niet op de juis­te plaats en de inkleu­ring niet naar wens.
Ik hou het er maar op dat ik te moe ben en/of te veel last heb van opko­men­de spier­pijn in mijn teken­arm na het spor­ten eer­der deze avond. Maar ik weet dat dit slechts excu­ses zijn.
Net als bij mijn eer­ste les­sen sur­vi­val­trai­ning alweer ruim een half jaar gele­den kan ik in gedach­ten veel meer dan ik in de prak­tijk weet waar te maken. Ook nu zal ik dus moe­ten accep­te­ren dat er nog heel wat uren trai­ning nodig zul­len zijn om mijn ver­wach­tings­ni­veau meer in lijn te bren­gen met mijn teken­kun­sten. Mor­gen hope­lijk weer ver­der want zo’n leeg oog is ook geen gezicht.

~ ~ ~