Ooit gehoord van Shaker’s Law? Ik niet. Tot vanavond.

Er werd naar ver­we­zen in een reac­tie onder de column I’ve left Twit­ter. It is unu­sa­ble for any­o­ne but trolls, robots and dic­ta­tors door Lin­dy West (waar ik ook nog nooit van gehoord had). Sinds ik onlangs mijn facebook account heb gede­ac­ti­veerd kan ik het niet laten om berich­ten te lezen die beves­ti­gen dat ik een goe­de keu­ze heb gemaakt. Het geeft me tevens extra muni­tie wan­neer ik bij tijd en wij­le weer eens in de ver­de­di­ging moet om mezelf te ver­ant­woor­den voor deze onge­hoor­de daad.

Dit­maal leek de agres­sie­ve toon van het gevoer­de debat en de onop­hou­de­lij­ke stroom van bedrei­gin­gen door ano­nie­me trol­len de reden voor de colum­nis­te om op te stap­pen. Niet iets waar ik zelf last van heb (gehad), maar waar ik vol­doen­de voor­beel­den van gezien heb. En dan doel ik niet eens op beken­de per­so­nen zoals Syl­va­na Simons die con­ti­nu het doel­wit zijn van naming and sha­ming. Het kan ieder­een over­ko­men wan­neer je je mengt in bela­den dis­cus­sies of onwel­ge­val­li­ge menin­gen verkondigt.

Ik had het ech­ter mis voor wat betreft de beweeg­re­den die Lin­d­sy West tot haar beslis­sing bracht Twit­ter na vijf jaar vaar­wel te zeggen:

I hate to dis­ap­point any­o­ne, but the brea­king point for me wasn’t the trolls them­sel­ves (if I have lear­ned any­thing from the dark side of Twit­ter, it is how to feel nothing when a frog calls you a cunt) – it was the glo­bal reper­cus­si­ons of Twitter’s refu­sal to stop them.

Lin­d­sy West vraagt zich af waar­om ze nog lan­ger rond­hangt op een plat­form ’that has tre­a­ted me and the peo­p­le I care about so poor­ly’. Daar kan ik me wel in vin­den en het beperkt zich zeker niet tot twit­ter alleen zoals we alle­maal wel weten. In die zin kan ik beves­ti­gen dat het ook een van de rede­nen voor mij is geweest om facebook de rug toe te keren.

Zodra je per onge­luk bij een wil­le­keu­rig bericht te ver naar bene­den scrollt loop je in veel geval­len het gevaar om in een beer­put van de meest sme­ri­ge of racis­ti­sche com­men­ta­ren terecht te komen waar­door bin­nen no-time je geloof in de men­se­lij­ke goed­heid ver­lo­ren is gegaan. Of op z’n minst je ple­zier in ver­der lezen over is. Mel­ding doen bij de site­be­heer­ders is onbe­gon­nen werk en haalt in de mees­te geval­len toch niets uit. Het is vech­ten tegen de bier­kaai. Reden voor Lin­d­sy West om de hand­doek in de ring te gooi­en nu zij het idee heeft dat ‘Twit­ter exe­cu­ti­ves did nothing’.

Zon­der dat ik zelf zoals gezegd de erva­ring heb dat ik per­soon­lijk las­tig geval­len ben zat ik wel her­haal­de­lijk instem­mend te knik­ken tij­dens het lezen. Zie je wel, zo stak ik mezelf een hart onder de riem, het is alleen maar goed dat je gestopt bent met facebook. Daar zien ze me nooit meer terug. Tot­dat ik per onge­luk te ver naar bene­den scroll­de en bij de reac­ties plots Shaker’s Law onder ogen kreeg:

Any­o­ne who dra­ma­ti­cally announ­ces they are lea­ving a forum/social media is gua­ran­teed to return to it. Tho­se who lea­ve qui­et­ly and wit­hout fuss are the real deal.

Oh oh.

~ ~ ~

Er zijn veel meer van deze zoge­naam­de ‘Inter­net Laws’. Hier een over­zicht van 13 stuks (inclu­sief Shaker’s Law) zoals ik die gevon­den heb op LastMinuteWebsite.ca:

1. Godwin’s Law – Com­pa­ring some­thing to Hit­ler or the Nazis is ine­vi­ta­ble in any onli­ne discussion.
2. Poe’s Law – Wit­hout a bla­tant dis­play of humour, it is impos­si­ble to make a paro­dy of fun­da­men­ta­lism that some­o­ne won’t take as real.
3. Rule 34 – If it exists the­re IS porn of it.
4. Skitt’s Law – Any post cor­rec­ting an error in ano­ther post will con­tain at least one error itself. Also the like­li­hood of an error in a post is direct­ly pro­por­ti­o­nal to the embar­rass­ment it will cau­se the poster.
5. Cohen’s Law – Whoe­ver resorts to the argu­ment “whoe­ver resorts to the argu­ment that… has auto­ma­ti­cally lost the deba­te” has auto­ma­ti­cally lost the debate.
6. Pommer’s Law – A person’s mind can be chan­ged by rea­ding infor­ma­ti­on on the inter­net. The natu­re of this chan­ge will be: From having no opi­ni­on to having a wrong opinion.
7. The Law of Excla­ma­ti­on – The more excla­ma­ti­on points used in an email (or other pos­ting), the more like­ly it is a com­ple­te lie. This is also true for exces­si­ve capi­tal letters.
8. Scopie’s Law – In any dis­cus­si­on invol­ving sci­en­ce or medi­ci­ne, citing Whale.to as a cre­di­ble sour­ce loses you the argu­ment imme­di­a­te­ly …and gets you laug­hed out of the room.
9. Danth’s Law – If you have to insist that you’ve won an Inter­net argu­ment, you’ve pro­ba­bly lost badly.
10. Grey’s Law – Any suf­fi­cient­ly advan­ced incom­pe­ten­ce is indis­tin­guis­ha­ble from malice
11. Shaker’s Law – Tho­se who announ­ce their immi­nent depar­tu­re from an Inter­net dis­cus­si­on forum almost never actu­al­ly leave.
12. Time­cu­be Law – The lon­ger the page, the more insa­ne the author.
13. Skarka’s Law – No mat­ter how vile or inde­fen­si­ble some­thing is, some­o­ne will post some­thing posi­ti­ve or in defen­se of it.