Waar rook is was geluk­kig geen vuur

De hove­nier die bij ons nieu­we huis bezig is met orde in de tuin te schep­pen (en een hoop troep eruit) schijnt ook lid te zijn van de vrij­wil­li­ge brand­weer. Dat hoor­den wij vori­ge week. En blijk­baar is het voor hen erg moei­lijk om aan geschik­te loca­ties te komen waar zij kun­nen oefe­nen. Daar­om de vraag of zij ons leeg­staan­de huis een keer­tje moch­ten gebrui­ken nu de ver­bou­wing toch nog moet beginnen.

Toen we ons ervan ver­ze­kerd had­den dat daar­bij de woning niet in de fik werd gesto­ken of com­pleet onder water zou wor­den gezet stem­den we van­zelf­spre­kend in met dit ver­zoek. Het belang van goed getrain­de brand­weer­lie­den lijkt me evi­dent en daar wil­len we graag een bij­dra­ge aan leveren.

Deze avond was het zover. Voor­dat het team vrij­wil­lers zou arri­ve­ren werd ons huis door de hove­nier-die-nu-brand­weer­man-was hele­maal onder han­den geno­men. Samen met een col­le­ga sjouw­den ze vier rook­ma­chi­nes naar bin­nen die bin­nen de kort­ste keren ervoor zorg­den dat je in geen enke­le kamer nog een hand voor ogen zag. Enke­le fel­le rode lam­pen gaven aan waar een hit­te­bron was. Ook wer­den er twee pop­pen gevuld met zand in de woon­ka­mer en in de bad­ka­mer geplaatst. Dit waren de bewo­ners die gered moesten wor­den. Een geluids­band die afge­speeld werd waar­op iemand con­ti­nu om hulp riep gaf dit alles een sinis­ter sfeer­tje. Het was niet moei­lijk voor te stel­len dat hier echt iets aan de hand was.

Om te voor­ko­men dat voor­bij­gan­gers of nabije buren 112 zou­den gaan bel­len was de oefe­ning natuur­lijk voor­af bekend gemaakt en stond er een bord in de tuin. Zon­der dat zou je zwe­ren dat ons ver­la­ten huis door van­da­len in de hens was gezet want de rook stroom­de op ver­schil­len­de plaat­sen in dik­ke wol­ken naar bui­ten. Heel vreemd om je nieu­we huis er zo bij te zien staan.

Voor de vrij­wil­li­ge brand­weer die inmid­dels was gear­ri­veerd bleek het een gewel­di­ge plek te zijn om te oefe­nen. Omdat de loca­ties zoals gezegd spaar­zaam zijn weten de mees­te leden vaak al waar ze naar toe gaan of hoe het huis van bin­nen in elkaar zit. Nu was het voor hun alle­maal nieuw. Na afloop kwam er daar­om al snel een ver­zoek of ze bin­nen­kort nog een keer met een ander team kon­den langs­ko­men. Ook hier heb­ben we ja tegen gezegd. Laat ze ons huis en de weg er naar toe maar goed leren ken­nen. Je hoopt dat het nooit nodig is, maar kwaad kan het niet.