Eerder deze week werd ik benaderd door een medewerkster van dagblad Trouw. Ze had een verzoek of ik beschikbaar was voor een kort telefonisch interview met betrekking tot een achtergrondartikel over de vraag waarom mensen ervoor kiezen vegetariër te worden.
Natuurlijk wilde ik dat wel. Maar ik vroeg me af hoe ze bij mij terecht waren gekomen. Simpel. Via zoekopdrachten op internet hadden ze mijn blog gevonden. Een aantal jaar geleden had ik namelijk geschreven over het lezen van Eating Animals door Jonathan Safran Foer. Goh, dat is waar ook. Ik was het eigenlijk alweer vergeten.
En tevens mijn goede voornemen om te stoppen met het eten van vlees…
Niet erg, want ‘Ook als je niet langer vegetarisch eet, is dat interessant voor het artikel’.
Vandaag kreeg ik een mailtje dat het interview niet meer nodig was omdat door omstandigheden het artikel (voorlopig?) geen doorgang kon vinden. Jammer.
Later deze avond kreeg ik een mailtje van collegablogger Paul die liet weten geslaagd te zijn voor de opleiding web developer. Een geweldige prestatie! In de mail schreef hij hoe enkele hulpmiddelen belangrijk waren geweest bij het voltooien van zijn studie:
- de online cursus Learning how to Learn, die hij ontdekt had via een blogpost van Elja;
- en de Zen Habits methode van Leo Babauta over het aanleren van nieuwe gewoontes, waarover ikzelf een serie blogposts heb geschreven.
Paul eindigde zijn mail met de opmerking ‘En dan zijn er die zeggen dat je niks aan blogs hebt’.
Of dat waar is weet ik niet, maar mij is in ieder geval deze week weer eens duidelijk geworden dat er nog voldoende mensen zijn die wel iets aan blogs hebben. En alleen al daarom blijf ik ze schrijven, lezen en delen.
~ ~ ~