Vanmiddag moest onze jongste kleinzoon Milan afzwemmen voor diploma B. Hij deed het uitstekend zo kreeg ik via de app te lezen en te zien. Want zelf kon ik er niet bij zijn.
Ik bevond me buiten het zwembad op het parkeerterrein met de oudste kleinzoon die in een fase zit (denk ik) dat hij niet zo goed kan omgaan met de momenten dat zijn jongere broertje wat meer aandacht krijgt dan hijzelf. Op hem inpraten haalt dan niet veel uit. En om hem bij de haren naar binnen te slepen is ook niet zo’n goed idee.
Dus hield ik hem buiten in de gaten waar hij mokkend takjes en steentjes liep weg te schoppen terwijl ondertussen binnen Milan bezig was om te laten zien hoe goed hij gevorderd was de laatste maanden.
Af en toe dreigde het mis te gaan werd mij geappt omdat hij in het voorbijgaan niet kon laten een duim op te steken dat alles onder controle was en daardoor dan meteen de controle even verloor. Deze vorm van aandacht voor zijn ouders en grootouders die langs de kant zaten deed hun hart dan wel weer smelten.
Vooraf hadden we onderling grapjes gemaakt of de badmeesters na afloop zouden verkondigen dat iedereen gezakt was. Tenslotte was het 1 april. Maar dat soort humor bij deze toch wel spannende gebeurtenis voor de kinderen bleef achterwege.
Toen duidelijk was dat Milan het er goed van af had gebracht besloot Noah over zijn hart te strijken en konden we alsnog naar de kantine om de live getuige te zijn van de diplomauitreiking.
Gelukkig hadden we de foto’s nog, placht men dan te zeggen. Jammer genoeg is een gedeelte daarvan van slechte kwaliteit. De lens van de Pentax camera is waarschijnlijk vervuild geraakt want er zit een soort van smogwaas over de foto’s. Erg irritant.
~ ~ ~