Home is where the heart is

Er stond een bericht op de voi­ce­mail dat een bloem­stuk voor mij was bezorgd op ons oude adres. We zijn nu een maand gele­den ver­huisd en sinds­dien ben ik slechts één keer terug­ge­weest. Dat was met een col­le­ga uit Roe­me­nië die het vori­ge huis wel eens wil­de zien voor­dat we naar het nieu­we zou­den gaan. Ik her­ken­de de buurt en ik her­ken­de het huis. Maar het voel­de of ik er jaren gele­den ooit voor een kor­te tijd gewoond had. Als­of ik veel niet meer kon her­in­ne­ren omdat het zo lang gele­den was. Heel vreemd.

Deze avond bel­de ik aan bij de voor­deur. Bin­nen stond alles prop­vol met spul­len die het zicht ont­na­men op de kamer. Er hing een geur die ik niet kon thuis­bren­gen. Tien minu­ten later stond ik weer bui­ten en liep met het bloem­stuk plus nog wat post­stuk­ken door de straat waar we meer dan vijf­tien jaar had­den gewoond. Het begon te mie­ze­ren. Bij de auto keek ik een laat­ste keer rond. Daar­na reed ik snel naar huis.

~ ~ ~