Er is een kans dat ik eind oktober naar Moskou ga. Voor mijn werk. Om deel te nemen aan een driedaagse workshop waar de aanpak besproken wordt hoe we onze bedrijfssoftware gaan uitrollen naar een aantal vestigingen in Rusland. Normaal gesproken zou ik daar niet voor uitgenodigd zijn maar ik fungeer als een soort van reserve.
En plots kom ik in aanmerking voor een invalbeurt nu er iemand uit Europa verhinderd is.
Redelijk onverwachts maar tegelijkertijd ook wel weer uitdagend. Het is voor mij de eerste kennismaking met dit enorme land en daarom ben ik langzaam begonnen met warmlopen om goed voorbereid te zijn mocht het definitief doorgaan.
Alleen is die kans volgens mij vanavond een stuk geslonken. President Poetin heeft namelijk een waarschuwing doen uitgaan dat technologiebedrijven in Rusland alleen nog maar software van Russische makelij mogen gebruiken.
Russische staatsinstellingen zijn al meer en meer overgestapt naar soft- en hardware van eigen makelij vanwege het Kremlin-beleid om de import terug te dringen. Het gebruik van Russische technologie is ook gegroeid door de sancties van de EU en de VS na de annexatie door Rusland van het Oekraïense schiereiland de Krim.
Ik weet niet precies hoe ik dit moet interpreteren. Is het alleen de technologiesector die software levert aan andere bedrijven die over moeten schakelen? Maar dat houdt impliciet in dat alle afnemers van deze technologiesector dus voortaan Russische software geleverd krijgen. En ik weet niet in hoeverre niet-staatsbedrijven in Rusland de vrijheid hebben om af te wijken van dit beleid.
Het nieuws is vers van de pers en ik heb binnen ons bedrijf nog niets gehoord over een eventuele afgelasting van de workshop, maar toch trek ik mijn trainingspak alvast weer aan en zoek een plaatsje op in de dugout. Laat de hoge heren eerst de strategie voor de komende jaren jaren opnieuw evalueren tegen het licht van dit nieuws. Ik wacht mijn beurt geduldig af.