Onlangs werd mij verzocht contact op te nemen met een collega in de VS met de vraag of zij een demonstratie aan onze afdeling kon geven van een nieuw stuk software. Maar natuurlijk. Klusje van een cent.
Eerst maar eens checken wat haar beschikbaarheid is in de gewenste periode. Die zou ik dan naast de afdelingsplanning kunnen leggen om te zien of er een match was.
Haar antwoord via de mail: ’s Ochtends.
Hmm. Ik nam gemakshalve aan dat het haar ochtend was, dus dat betekende onze laat in de middag. Omdat de helft van onze afdeling in Cluj (Roemenië) zit, moest ik nog met een extra uur tijdsverschil rekenen. Wanneer ik ervan uitging dat 7 uur ’s ochtends voor haar geen probleem was, dan zou dat 15 uur voor ons in Nederland en 16 uur voor de collega’s in Cluj zijn.
Twee woensdagen bleken het meest geschikt.
Ik vroeg haar daarom een uitnodiging naar onze teamleden te versturen op de woensdag die haar het beste uitkwam, aangezien ze toch elke ochtend beschikbaar was. Inderdaad, dat laatste was een tweede aanname, maar wat moest ik anders met dat summiere antwoord?
De volgende dag zag ik dat ze inderdaad een uitnodiging had gestuurd voor een demo. Goed.
Alleen niet naar de hele afdeling, maar alleen naar mij. Minder goed.
En voor de donderdag, niet de woensdag. Fout.
Wat te doen? Uitnodiging weigeren met het commentaar dat alleen de woensdag geschikt was? Of de uitnodiging doorsturen naar het hele team en er het beste van hopen? Het werd het laatste. En ik stuurde een mailtje naar haar dat ze misschien een heleboel afzeggingen kon verwachten. Het bleef stil aan de overkant.
Vandaag hadden we een vergadering met de afdeling. Ik maakte gebruik van de gelegenheid om te vragen of iedereen de demo volgende week donderdag kon bijwonen. De reacties waren gemengd. Als het dan echt moest dan zou het wel mogelijk zijn maar liever niet en waarom niet op woensdag.
Enzovoorts.
Voor mij reden om er nog eens een poging aan te wagen.
In mijn allerliefste engels vroeg ik haar of wellicht de woensdag toch te overwegen viel. Maarrr, als het haar te veel moeite zou kosten dan zou de donderdag ok zijn.
Later op de dag zag ik een reactie van haar voorbij komen terwijl ik in een andere vergadering zat. Woensdag was geen optie. Dan had ze zelf training. Tja, dacht ik bij mezelf, dan zit er niets anders op dan dat we bij de donderdag blijven.
En terwijl ik het dacht zag ik een tweede mail van haar voorbij komen. Een nieuwe uitnodiging ditmaal.
Een uitnodiging voor een demo. Goed.
Naar de hele afdeling. Heel goed!
Voor maandag drie weken verder…
Zucht.
Eén reactie
Oeps, allesbehalve makkelijk…