Onlangs schreef ik een blogpost met als titel ‘Je hebt één taak’. Het ging over mijn pogingen een afspraak voor een demo te laten plannen door een collega overzee. Dat had heel wat voeten in aarde. Vandaag had ik deze titel opnieuw kunnen gebruiken, hoewel de vlag hier een geheel andere lading dekt.
Van een collega hoorde ik over een tv-serie genaamd The Handmaid’s Tale. Automatisch ging ik er vanuit dat het een serie op Netflix betrof, maar daar kon ik ‘m niet vinden. Ook niet op de reguliere zenders die ik via Digitenne weet binnen te halen. De serie schijnt voorlopig alleen achter een betaalmuur uitgezonden te worden, waar precies dat is me nog niet duidelijk. Al gauw vergat ik de aanbeveling.
Totdat ik er in The Guardian recensies over zag verschijnen. De eerste die ik las maakte me razend nieuwsgierig, maar deed me ook weer realiseren dat ik de serie nergens kon bekijken. Gelukkig las ik dat de serie gebaseerd is op een gelijknamige roman geschreven door Margaret Atwood. Dat maakte de zaak een stuk makkelijker. Te meer omdat ons koffieautomaat ontkalkt moest worden.
Ja, je leest het goed.
Want het ontkalkingsmiddel was op. En laat bol.com nou net een aanbieding hebben van het merk waarnaar wij op zoek waren. Dus kleine moeite om er meteen een boek bij te bestellen.
Gister werd de bestelling geleverd en nog diezelfde avond ben ik er vanzelfsprekend onder het genot van een goede kop koffie in beginnen te lezen.
I would like to believe this is a story I’m telling. I need to believe it. I must believe it. Those who can believe that such stories are only stories have a better chance.
If it’s a story I’m telling, then I have control over the ending. Then there will be an ending, to the story, and real life will come after it. I can pick up where I left off.
It isn’t a story I’m telling.
[p.63]
Beklemmend. Huiveringwekkend. Duister. Raadselachtig. Verwarrend.
Zomaar wat woorden die naar boven komen wanneer ik na een goede vijftig bladzijden gelezen te hebben het boek opzij leg. Ergens had ik de opmerking voorbij zien komen dat The Handmaid’s Tale niet echt geschikt is voor binge-watching. Bij het boek heb ik het gevoel dat iets soortgelijks van toepassing is. Dat naarmate ik zal vorderen in het verhaal er regelmatig passages zullen zijn die aanleiding geven om even afstand te nemen. Er zijn al voldoende signalen geweest die naderend onheil suggereren voor hoofdpersoon Offred.
Offred is a Handmaid. She has only one function: to breed. If she refuses to play her part she will, like all dissenters, be hanged at the wall or sent out to die slowly of radiation sickness. She may walk daily to the market and utter demure words to other Handmaids, but her role is fixed, her freedom a forgotten concept.
Offred remembers her old life — love, family, a job, access to the news. It has all been taken away. But even a repressive state cannot obliterate desire.
The Handmaid’s Tale
Margaret Atwood
Uitgever Vintage
ISBN 9781784871444