Gelukkig hebben we het boek nog

Er is me de afge­lo­pen weken ver­schil­len­de malen ver­teld dat ik mijn best moest doen om van­uit Dort­mund tij­dig te arri­ve­ren op de ein­de­jaars­bij­een­komst in Veen­en­daal. Aan­ge­zien ik pas tegen drie uur ’s mid­dags kon ver­trek­ken en de bij­een­komst om half vier van start zou gaan vond ik het een opti­mis­ti­sche gedachte.

Maar ja, ik kon altijd zeg­gen dat ik het ging pro­be­ren. Wat ik dus ook elke keer braaf deed wan­neer iemand me weer voor­hield dat het echt belang­rijk was dat ik er deze keer bij moest zijn.

Nieuws­gie­rig gewor­den vroeg ik dan waar­om het zo belang­rijk was dat ik de edi­tie van dit jaar niet mocht mis­sen. Ande­re jaren werd daar immers niet zo moei­lijk over gedaan. Men hul­de zich in geheim­zin­nig stil­zwij­gen. Dat zou ik wel zien indien ik op tijd zou zijn.

Met mijn auto bleef de poging ech­ter ste­ken in goe­de bedoe­lin­gen. Er was dan wel geen snel­heids­li­miet op gro­te gedeel­tes snel­weg van­af Dort­mund naar Neder­land, dat wil­de nog niet zeg­gen dat mijn auto ineens bedui­dend snel­ler kon.

Ver­der werk­te het weer ook niet echt mee. De fel­le ruk­win­den die de lan­ding al een span­nen­de aan­ge­le­gen­heid had­den gemaakt zorg­den, gepaard met over­vloe­di­ge regen­val voor veel ver­tra­ging op de weg. En dan zou ik de weg­werk­zaam­he­den bij­na ver­ge­ten. Het lijkt wel of die per­ma­nent aan­we­zig zijn waar je ook rijdt op de Duit­se snelwegen.

Al met al was ik niet eer­der dan vijf uur bij de Neder­land­se grens. Vol­gens afspraak bel­de ik een col­le­ga om te vra­gen of het nog de moei­te was om door te rij­den naar Veen­en­daal. Hij nam niet op. Ook een twee­de keer bel­len had geen resultaat.

Ter hoog­te van Arn­hem kwam er een bericht­je bin­nen. Ze had­den een mys­tery guest op bezoek gehad die een boei­en­de pre­sen­ta­tie had ver­zorgd: André Kui­pers. De ruimtereiziger.

Teleur­ge­steld nam ik de eer­ste afslag naar huis. Eten kon ik thuis ook wel. Maar die pre­sen­ta­tie, die had ik wil­len bij­wo­nen. Hoe vaak krijg je nu de gele­gen­heid om uit de eer­ste hand ver­ha­len te horen over iemand die zelf in de ruim­te is geweest?

De vol­gen­de och­tend lag een exem­plaar van het foto­boek dat André Kui­pers samen­ge­steld heeft van zijn expe­di­tie op mijn bureau. Een schra­le troost, maar ik ben er even­zo­goed blij mee.

Expe­di­tie 30/31 — De ruim­te­reis in beeld is het unie­ke foto­ver­slag van de ruim­te­reis van André Kui­pers. Dit door Kui­pers zelf samen­ge­stel­de boek bevat de mooi­ste beel­den van de mis­sie naar het inter­na­ti­o­na­le ruim­te­sta­ti­on ISS, aan­ge­vuld met exclu­sief foto­ma­te­ri­aal van de lan­ce­ring en landing.

Expe­di­tie 30/31
André Kuipers
Uit­ge­ve­rij Car­re­ra
ISBN 9789048816583

~ ~ ~