Zaterdag, 23 december 2017

Feest onder ouder­lijk toezicht

Zomaar van die her­in­ne­rin­gen die plots opko­men wan­neer je een boek leest. In dit geval moest ik den­ken aan een ver­jaar­dags­feest bij een klas­ge­noot tij­dens mijn mid­del­ba­re school­tijd. Dat kwam van­we­ge De tolk van Java door Alfred Bir­ney. Daar­in zoekt een Indi­sche jon­ge­man rond 1950 zijn cor­res­pon­den­tie­vrien­din op in Hel­mond of all pla­ces. Haar ouders heb­ben er een schoen­win­kel in de Heistraat.

Ook de ouders van mijn klas­ge­noot had­den een win­kel ergens in het cen­trum van Hel­mond. Op de uit­no­di­ging stond dat het een Ame­ri­kaan­se fuif zou gaan wor­den dus we wer­den geacht alle­maal iets te eten of drin­ken mee te nemen. Ik wist niets beters te ver­zin­nen dan een fles wijn thuis uit de drank­voor­raad te pik­ken. Het bleek bij toe­val een nog­al dure en goe­de keus te zijn zo kreeg ik veel later te horen, maar dat terzijde.

Voor­af deden de wild­ste ver­ha­len de ron­de over het feest. Het klas­ge­noot­je had een aan­tal vrien­din­nen die op z’n zachts gezegd nog­al los­ban­dig waren. Ze speel­den allen hoc­key en waren nog­al mak­ke­lijk in de omgang, althans vol­gens enke­le vage ken­nis­sen die lid waren van dezelf­de hoc­key­club. Een klas­ge­noot­je waar ik toen­der­tijd een oog­je op had zou ook van de par­tij zijn, dus ik had al met al hoge ver­wach­tin­gen van de avond.

Groot was mijn teleur­stel­ling toen we de huis­ka­mer boven de win­kel betra­den. Als een stel kamp­be­waar­ders zat de fami­lie van de jari­ge job in een hoek aan tafel zon­der hun plaats ook maar voor een minuut te ver­la­ten. Al het ande­re meu­bi­lair was tij­de­lijk ver­wij­derd of aan de kant gescho­ven zodat er vol­doen­de ruim­te was om te dan­sen. Ver­der ston­den er alleen nog wat hoge tafel­tjes waar­op we onze drank­jes en hap­jes kon­den zet­ten. De lich­ten waren zelfs gedempt om een intie­me sfeer te cre­ëe­ren, maar de stem­ming kwam er nooit echt in zolang we gade­ge­sla­gen wer­den door het groep­je stil­zwij­gen­de vol­was­se­nen die iede­re bewe­ging van ons nauw­let­tend in de gaten hield.

Veel eer­der dan gedacht ver­lie­ten de eer­ste klas­ge­no­ten vroeg in de avond het feest­je. Ook ikzelf bood algauw excu­ses aan dat ik de vol­gen­de dag ’s och­tends moest voet­bal­len en mijn nacht­rust hard nodig had. Een­maal bui­ten ver­trok ik linea rec­ta rich­ting bin­nen­stad van Hel­mond en zocht een aan­tal vrien­den op om als­nog flink te gaan fees­ten. Hoe dat afge­lo­pen is staat me ver­der niets meer van bij.

Voor een Hel­mond­se schoen­ma­kers­doch­ter, een Indi­sche voor­ma­li­ge oor­logstolk en hun zoon bestaat er geen heden. Alleen een belast ver­le­den. De zoon ach­ter­volgt zijn ouders met vra­gen over de oor­log in Neder­lands-Indië die door­woedt in het gezin. Hun ver­ha­len zijn span­nend, hila­risch, gru­we­lijk, niet te bevat­ten, rauw, maar niet zon­der humor.

De tolk van Java
Alfred Bir­ney
Uit­ge­ver De Geus
ISBN 9789044538502