Vanochtend ging ik hardlopen. Ik had niet echt zin want zat lekker te lezen in een boek van John Irving, maar voor de verandering was het Inge die nu eens aangaf dat ik moest gaan. Zelf is zij niet zo van het sporten (vanwege uiteenlopende redenen) en wanneer ik een excuus zoek om thuis te blijven heeft zij altijd wel iets in de aanbieding. Doch niet vandaag.
Met tegenzin zette ik mijn bril af. Tenslotte had ik die eindelijk weer terug na een volle drie weken op de tast rondgescharreld te hebben. Omdat ik nog steeds niet gewend ben om contactlenzen in te doen tijdens het hardlopen was ik niet veel later bezig met de warming up en probeerde onderwijl het juiste programma te selecteren op mijn sporthorloge. Toen er verbinding was met de sateliet voor de gps tracking vertrok ik.
Sinds we zijn verhuisd heb ik een aantal vaste routes gevonden voor respectievelijk 5, 8, 10 en 15 kilometer. Ik besloot de route van 8 kilometer te nemen, waarbij ik de mogelijkheid heb om eerder af te buigen en voor de 5 te gaan wanneer het niet echt soepel gaat. De verwachting vooraf was dat ik eerder zou afbuigen.
Bij het punt waar ik normaal gesproken de eerste kilometer achter de rug heb keek ik op mijn horloge. Met enig getuur kon ik opmaken dat ik er al anderhalve kilometer op had zitten. Of zag ik het verkeerd? Ik knipperde een paar keer met mijn ogen wat alleen maar tot effect had dat ze gingen tranen en ik nog minder zag. Bij de tweede kilometer nog maar eens kijken.
Ook daar gaf mijn horloge aan dat ik al een halve kilometer meer had afgelegd. Tenminste, dat meende ik te zien. Ik gaf het op. Wat het aflezen van de afstand op mijn horloge betrof althans. Het lopen nog niet. Ik boog ook niet eerder af. Maar het lukte me niet om de acht kilometer in één ruk uit te lopen. Te weinig getraind de laatste tijd. Waar ik een eerste korte wandelpauze nam keek ik nog eens op mijn horloge. Zes kilometer had ik erop zitten. Maar ik had niet het idee dat dit klopte.
Thuis koppelde ik het horloge aan de pc om te synchroniseren. Op de kaart zag ik mijn route verschijnen. Het zag er vreemd uit maar ik kon niet meteen opmaken wat het was. Totdat ik zag dat het vertrekpunt niet bij mijn huis was maar een stuk zuidelijker in het weiland. Vanaf dat punt ging het eerste gedeelte van de route dwars door dat weiland en door de Linge om pas ten noorden van ons huis op het fietspad dat ik volg samen te vallen met de daadwerkelijke route die ik gelopen had.
Het leek er inderdaad op dat er een halve kilometer extra door mij was gelopen. Virtueel weliswaar. En dat had voor de verwarring gezorgd. Nu is natuurlijk de vraag hoe dit gekomen is. Een eenmalige oprisping vanwege onduidelijke atmosferische omstandigheden? Of heeft het sporthorloge z’n beste tijd gehad en is het aan vervanging toe? Binnenkort maar weer gaan lopen om te zien wat de gps voor me in petto heeft. Geen excuus om thuis te blijven.
2 reacties
Haha een verrassende ‘rondje’, ik ben benieuwd naar de volgende ronde!
Tja, en ik maar denken dat het aan mijn slechte ogen lag. Hopelijk gaat het volgend rondje zonder verrassingen. Want ik zit niet te wachten om een nieuw sporthorloge aan te schaffen. Die dingen zijn best wel prijzig.