Mark Zuckerberg was op bezoek in het Europees Parlement. Hij was daar om verantwoording af te leggen over het datalek in facebook waar het bedrijf Cambridge Analytica1 gretig misbruik van had gemaakt. De ondervraging zou achter gesloten deuren plaatsvinden, maar was op het laatste moment toch nog via een livestream te volgen. Het ontlokte bij een van de Europarlementariërs de opmerking of het niet vreemd is voor de topman van een bedrijf (facebook dus) dat de mond zo vol heeft van openheid, transparantie en verbinding om te eisen dat hij zelf zonder pottenkijkers verantwoording af komt leggen. Niet dat er een antwoord volgde trouwens.
Eerder dit jaar kreeg Zuckerberg in het Amerikaanse Congres de vraag voorgelegd of hij wilde vertellen in welk hotel hij verbleef. En met wie hij die ochtend ontbeten had. Die informatie deelde hij liever niet, tot algemene hilariteit van de aanwezigen. Maar het was tenminste een antwoord. Iets wat deze keer veelal achterwege bleef.
Zelfs een zestal vragen waarbij de vragensteller had aangegeven dat een simpel ja danwel nee voldoende was werd stoïcijns genegeerd. Hij moest tenslotte een vliegtuig halen. Tuurlijk.
Met belangstelling keek ik uit naar het antwoord op de vraag of het algoritme openbaar gemaakt kan worden dat de tijdlijn voor iedere individuele gebruiker vorm geeft. Weten ze bij facebook zelf nog wel hoe dat in elkaar steekt en of het doet wat het hoort te doen? Sinds ik onlangs het boek Weapons of Math Destruction heb gelezen kijk ik met meer dan normale belangstelling naar deze rekenformules die achter de schermen allerlei handelingen verrichten die de makers zelf waarschijnlijk ook niet meer kunnen volgen.
Zo vraag ik me af welk algoritme er achter de homepage van nrc.nl schuilgaat. Vanavond kreeg ik daar prominent een column door Ben Tiggelaar van 17 mei voorgeschoteld. Vijf dagen over datum werd mij uit de doeken gedaan hoe je een vergadering nuttig kunt maken:
Zeg wat het doel is
Bepaal de gespreksaanpak
Rond elk punt goed af
Wat moest ik daarmee? Alsof ik enige zeggenschap had over de vergadertechniek in het Europees Parlement.
Naar blijkt had Mark Zuckerberg niet alleen de eis gesteld dat het verhoor binnenskamer zou blijven, ook de zeer inefficiënte vorm2 had hij afgedwongen. Jammer dat de column van Tiggelaar niet prominenter in de tijdlijn van de Europarlementariërs terecht is gekomen zodat ze ook deze tweede voorwaarde van tafel hadden kunnen vegen.
—
De videos van ‘het debat’ zijn hier te bekijken.