Onze jongste kleinzoon is bijna jarig. Hij wil graag een mp3 speler. We spreken onder elkaar af wat we willen uitgeven en aan mij de taak om iets geschikts te zoeken. Er zijn wel wat wensen die ik bij de keuze moet meenemen, zoals daar zijn:
- bluetooth (zodat hij zijn muziek ook thuis via de speaker kan afspelen)
- fm radio (altijd handig voor als je een keertje iets anders wilt horen)
- minimaal 4GB intern geheugen (en uitbreidbaar met SD kaartje)
- niet al te kwetsbaar (want we kennen onze jongste kleinzoon)
- en bovenal een uiterst vrolijk design (want we kennen onze jongste kleinzoon)
Je ziet het, er is overal aan gedacht.
Na gedegen onderzoek had ik gister een shortlist met een vijftal kandidaten. Ik kon ze allemaal via internet bestellen, maar besloot eerst nog een aantal electronicazaken te bezoeken om de apparaatjes zelf eens in de hand te houden. De ‘unboxing’ videos die ik van sommige al gezien had waren best verhelderend geweest om wat meer realistische feedback te zien dan wat je voorgeschoteld krijgt via de fabrikant of online shops.
Zo liep ik rond het middaguur de BCC binnen. Op de site hadden ze twee types die ik uitgezocht had in hun assortiment. Van vorige bezoeken aan hun winkel wist ik nog waar de mp3 spelers uitgestald stonden. Niet dus. Nergens te vinden.
Ik vroeg een verkoper om hulp. Hij keek me meewarig aan. Wat bleek, mp3 spelers werden al tijden niet meer verkocht. Hoezo niet, probeerde ik nog. Ze staan anders wel te koop op jullie site. Ja, daar wel. Voor zo lang als het duurt. Want weet je, voegde de verkoper er op alwetende toon aan toe, het is een uitstervend ras. Die mp3 spelers.
Even wist ik niet wat te zeggen.
Een uitstervend ras, herhaalde ik tenslotte maar zijn omineuze woorden.
Ja, iedereen gebruikt tegenwoordig een mobieltje. Dus waarom zou je dan nog een ander apparaat aanschaffen? De verkoper keek me triomfantelijk aan alsof hij het ter plaatse had helemaal zelf bedacht had.
Om de consument nog meer onnodige rommel te verkopen, dacht ik. En ook, waarom zou je alles met je mobieltje willen doen? Maar ik zei, mijn kleinkind heeft geen mobieltje. Geen probleem. Die verkochten ze wel. Heel veel verschillende merken zelfs. Laat ik het anders zeggen, probeerde ik nog eens. Mijn kleinkind mag geen mobieltje. Daar is hij veel te jong voor.
Te jong? Het leek of het complete wereldbeeld van de verkoper in elkaar dreigde te vallen. Je zag hem denken, wel een mp3 speler maar geen mobieltje? Over welke leeftijdscategorie hebben we het hier? Verdwaasd liet ik hem achter en ging naar een volgende electronicazaak. Vergeefs. De winkels die ik op mijn lijstje had staan verkochten geen, of in sommige enkele maar dan meteen heel dure mp3 spelers. Uiteindelijk heb ik er eentje online besteld op basis van goede reviews en wat filmpjes op youtube.
Vanochtend las ik een artikel op de site van The Guardian met als titel Technology is driving us to distraction, geschreven door James Williams. Het begint met de stelling dat de doelen die wij onszelf stellen in het leven, en de doelen die electronicaproducten zichzelf stellen niet met elkaar overeenstemmen. Terwijl altijd zo nadrukkelijk betoogt wordt hoeveel baat wij van de allernieuwste technische snufjes zullen hebben, blijkt daar in het dagelijks leven (volgens James Williams) weinig van terecht te komen. We worden alsmaar meer afhankelijk van techniek en we verdoen onze tijd met dingen die we achteraf helemaal niet hadden willen doen. Bovendien lijdt ons concentratievermogen hevig onder de informatieovervloed.
Toch lijken er gelukkig ook producenten te zijn die dit probleem onderkennen en hier verandering in willen brengen. Williams haalt het voorbeeld aan van de ‘Hearphones’ die Bose op de markt wil brengen:
that allows the user to block out all sounds in their environment except the ones coming from their desired source – to focus on a conversation in a loud room, for example. The product’s website reads: “Focus on the voices you want to hear – and filter out the noises you don’t – so you can comfortably hear every word. From now on, how you hear is up to you.” We could also read this tagline as a fitting description of the new challenges in the Age of Attention as a whole.
Een separate mp3 speler naast je mobieltje (als je tenminste oud genoeg bent voor zo’n apparaat) is dus helemaal geen gek idee in de zogenaamde ‘Age of Attention’. Want waarom zou je altijd ‘connected’ willen zijn? Dat leidt alleen maar af als je je aandacht op één zaak wilt richten. Of, zoals de fabrikant van de mp3 speler stelt die we gekozen hebben:
Just you, your music, and your great run.