37,54 — 45,57 km (dag 7):
Gelukt! Zeven dagen op rij heb ik ’s avonds mijn hardloopoutfit aangetrokken om een rondje te gaan rennen. Het viel me alleszins mee. Niet altijd het rennen zelf, maar wel om te gaan. Op sommige dagen keek ik er in de loop van de dag zelfs al naar uit. Een goed teken.
Wat nu? Gewoon door blijven gaan? Want eerlijk gezegd was het eerder een opwelling om op deze manier weer vaker te gaan rennen. Ik bracht het dan wel serieus met mijn regels waaraan ik moest voldoen1 maar dat was meer voor de vorm.
Vooralsnog bevalt het me goed. Het heeft me ook weer aan het bloggen gebracht. Laat ik daarom dit experiment minimaal een weekje doortrekken en zie wat er van komt.
Over drie weken vertrek ik naar Cluj en dan wil ik dat het dagelijks/regelmatig hardlopen weer helemaal in mijn systeem zit zodat ik daar ook voldoende trainingskilometers maak om mijn loopritme niet voor de zoveelste keer volledig te verstoren (lees: stil te leggen).
Ik heb me trouwens aangemeld voor de Bridge to Bridge run in Arnhem op 9 september. Net als een aantal jaar geleden opnieuw voor de 10 Engelse mijlen (16,09 km). Dat betekent nog heel wat trainingsuurtjes wil ik die afstand een beetje naar tevredenheid uitlopen. Vandaag liep ik de helft. Zonder pauze weliswaar maar nog wel erg langzaam. Voorlopig maak ik me geen zorgen. Het is nog een kleine drie maanden voordat zover is dus genoeg tijd om me voor te bereiden.
Ook heb ik eindelijk nieuwe hardloopschoenen gekocht. Van de twee paar die ik had was de demping zo goed als verdwenen en de zolen hadden hun beste tijd gehad. Omdat er lustig met vaderdagskorting werd gestrooid kon ik het me veroorloven om twee paar Asics aan te schaffen. De grijze GT-2000 heb ik deze avond uitgeprobeerd en ze zaten als gegoten. Morgen is de zwarte uitvoering aan de beurt.
Verder heb ik een setje wireless oordopjes besteld. Nu ik m’n iPhone bij me heb kan ik af en toe wat muziek luisteren mocht ik die extra motivatie nodig hebben. Omdat die dopjes meestal niet goed in mijn oor blijven zitten ben ik voor een andere uitvoering gegaan. Het is een soort beugel die achter je hoofd zit en de dopjes bevestig je om je oor waarbij ze tegen je jukbeenderen drukken. Zo blijven je oren vrij voor omgevingsgeluid (wel zo veilig bij het rennen op de openbare weg) en wordt de muziek door trilling overgedragen2. Schijnt goed te werken als ik de vele recensies lees. We gaan het horen.
Morgen (zondag) worden ze bezorgd. Nooit geweten dat dat ook kan.
Iedere dag, minimaal 4,5 km en in een tempo sneller dan 7 minuut per kilometer. ↩
Wil je meer weten, kijk dan op de site van AfterShokz. ↩