Huisje, boompje, duifje:
Al een aantal weken zijn we een van onze kippen kwijt. We hadden drie kippen en een haan. Ze zaten bij de inboedel van ons nieuwe huis. De vorige eigenaar liet ze altijd los rondlopen en dat kon niet meer op de locatie waar zij naar toe verhuisden. En om ze dan maar op te sluiten vond hij sneu. Dus kregen we ze er gratis en voor niks bij.
Kort nadat we overgehuisd waren wist de buurman te vertellen dat er een vos in onze buurt rondscharrelde. Misschien dat we beter de kippen een tijdje in hun hok konden houden was zijn advies. Maar ja, dan hadden we ze net zo goed met hun oude eigenaar mee kunnen geven. We gokten erop dat het allemaal wel zou meevallen. Tenslotte waren het niet van die kleine krielkipjes.
Maanden gingen voorbij zonder dat er iets noemenswaardigs gebeurde. Totdat we, opnieuw via de buurman, op de hoogte werden gebracht dat het ditmaal roofvogels waren die onze omgeving onveilig maakten. Bij een aantal huizen verderop hadden ze al netten en gaas boven de tuinen gespannen. Wellicht iets wat wij ook konden overwegen?
Het is er niet van gekomen. En eigenlijk vonden we het ook wel wat overdreven. Wat voor roofvogel zou onze kippen kunnen bedreigen?
Roofvogel? Vos? Feit is dat we inmiddels een kip kwijt zijn. Het kan natuurlijk ook dat ze gewoon is meegenomen door een voorbijganger.
Eén kip verdwenen. Van de vier die we er hadden rondlopen. Dat is toch 25% van de populatie in onze achtertuin. Mij hoor je desondanks niet klagen. Shit happens.
Duivenmelkers doen dat wel.
Met op de achtergrond een mooi huisje waar de postduiven lekker kunnen zitten en broeden, klaagt een atypische vertegenwoordiger van deze snel vergrijzende hobbygroep dat roofvogels als beschermde diersoort te veel in de watten worden gelegd. Ze krijgen bijvoorbeeld een mooi huisje waar ze lekker in kunnen zitten en broeden… Tja, waar hebben we dat nog meer gezien? Hoe sneu het voor de duifjes ook is, ik moest er smakelijk om lachen.
