Ik was weer eens in een kerk. Meest­al is dat ofwel wegens een com­mu­nie­feest, brui­loft of begra­fe­nis. Deze keer geen van al. De Eus­e­bi­us kerk was omge­to­verd tot de ont­vangst­ruim­te voor de Brid­ge to Brid­ge run in Arn­hem. Hier kon het start­be­wijs opge­haald wor­den en waren er kleed­ruim­tes vrij­ge­maakt. Dat alles onder de klan­ken van een in tra­di­ti­o­ne­le kle­der­dracht gehul­de doedelzakspeler.

Tij­dens het omkle­den raak­te ik in gesprek met een jon­ge­man uit India die tij­de­lijk in Neder­land ver­bleef. Hij had vorig jaar voor de eer­ste keer mee­ge­lo­pen toen hij een klus had in de omge­ving van Arn­hem. Inmid­dels woon­de hij in Hoofd­dorp en werk­te voor Knab maar was spe­ci­aal voor deze gele­gen­heid weer in de stad. Al snel bleek dat hij werk­zaam was geweest voor een IT con­sul­tan­cy bedrijf waar wij ook zaken mee doen. Hele­maal toe­val­lig was het dat hij zelfs een aan­tal oud-collega’s ken­de die nu voor ons werk­ten. De wereld is klein.

Het ver­trek van de 10 Engel­se Mijl (16 km) vond plaats op de John Frost brug. De laat­ste keer dat ik had mee­ge­daan was dat nog niet het geval. Toen klonk het start­schot van­af het markt­plein voor de Eus­e­bi­us kerk. Inmid­dels staan daar enke­le gebou­wen, wat voor mij ook nieuw was. Kun je nagaan hoe vaak ik de laat­ste tijd in Arn­hem ben geweest.

Ik liep samen met L die kort voor de start pro­beer­de een mooie over­zichts­fo­to te maken. Een goed moment voor mij om dat te verpesten.

Op weg naar de start pas­seer­den we de vorig jaar rond deze tijd aan­ge­stel­de bur­ge­mees­ter van Arn­hem, Ahmed Mar­couch. Hij had voor­af aan het start­sein een kor­te toe­spraak gehou­den en stond nu met zijn mobiel­tje de voor­bij­gan­gers te fil­men. De doe­del­zak­spe­ler was er ook.

Iets meer dan ander­half uur later kwam ik zo’n vijf minu­ten ach­ter L over de eind­streep. We had­den tot de 11 km geza­men­lijk opge­lo­pen voor­dat zij ging ver­snel­len en ik mijn eigen tem­po bleef lopen. Ondanks dat ik de voor­bije weken aar­dig wat kilo­me­ters had getraind luk­te het me niet snel­ler te lopen dan de vori­ge keer. Ik denk dat het voor­al kwam door de onver­wacht hoge tem­pe­ra­tuur. Het was op som­mi­ge stuk­ken van de rou­te uit de wind aar­dig benauwd en daar heb ik altijd weer last van.

Maar al bij al vond ik het opnieuw een fijn par­cours om te lopen en ga pro­be­ren vol­gend jaar weer opnieuw mee te doen. Mis­schien kies ik er dan wel voor om op de zater­dag de Free­dom Trail van­uit Papen­dal naar Arn­hem te lopen.