Realitycheck. Deze ochtend een test op de bus gedaan waarvan ik ooit dacht dat het nog heel lang zou duren voordat ik in de leeftijdscategorie zou vallen waarvoor dit van toepassing is. Maar ik ben ondertussen de 55 jaar gepasseerd en dan mag je voortaan met de oude mensen en dingen die voorbij gaan meedoen. Toch wel even wennen ondanks dat ik mezelf blijf voorhouden dat leeftijd slechts een nummer is.
~ ~ ~
Hier vlakbij schuren de schepen over de bodem van de Waal bij Nijmegen vanwege de aanhoudende droogte in Europa. Ook in onze tuin blijft het behelpen en moeten we nog geregeld de grondwaterpomp aanzwengelen om de jonge aanplant van water te voorzien. Maar nu is het dan eindelijk weer eens aan het miezeren. Nooit gedacht dat ik me daar nog eens druk over zou gaan maken.
~ ~ ~

Ik wilde aan het nieuwe seizoen van Daredevil op Netflix beginnen, maar kreeg de tip dat ik dan eerst een seizoen The Defenders moest kijken want daar speelt Daredevil ook in mee en dat maakt het makkelijker om seizoen 3 te volgen. Alleen moet je voordat je The Defenders gaat kijken eigenlijk ook alle eerste seizoenen (of soms zelfs meerdere) gaan zien van de verschillende superhelden die daar in meespelen (Iron Fist, Jessica Jones, Luke Cage):
Daredevil seizoen 1 (al gezien)
Jessica Jones seizoen 1 (halverwege)
Daredevil seizoen 2 (al gezien)
Luke Cage seizoen 1
Iron Fist seizoen 1 (al gezien)
The Defenders
The Punisher (al gezien)
Jesica Jones seizoen 2
Luke Cage seizoen 2
Dat betekent in mijn geval dat tegen de tijd ik eindelijk zover ben om aan seizoen 3 van Daredevil te kunnen beginnen de serie waarschijnlijk al lang en breed van Netflix is gehaald. Laat ik maar wat gaan lezen. Oude Marvel comics bijvoorbeeld. Maar waar te beginnen?
~ ~ ~
Met Inge ging ik naar een ooglidcorrectiekliniek. Zij als patiënt, ik als chauffeur. Tijdens de ingreep bleef ik achter in de wachtkamer. Ze hadden wifi. Het wachtwoord was ooglidcorrectie. Dat verzin ik niet. Maar het is wel makkelijk te raden. Daarom meteen een VPN eroverheen gegooid. De correctie duurde hooguit een half uurtje. Daarna moest ze nog een tijdje blijven zitten en kwam er een assistente regelmatig controleren of de wondjes niet te lang bleven bloeden. Er zaten nog meer vrouwen te wachten op een behandeling. Allemaal erg nerveus. Gelukkig kon Inge hen geruststellen dat het allemaal wel meeviel. Dat was het sein voor typische meidenbravoure dat ze tenslotte het echte sterke geslacht waren en wel voor hetere vuren hadden gestaan dan wat prikjes en snijwondjes. Ik voelde niet de behoefte hen te corrigeren.