Blijk­baar had ik het over mezelf afge­roe­pen door er maan­dag aan­dacht aan te beste­den. Deze och­tend kreeg ik een bericht van mijn mana­ger dat hij in plaats van iets­jes beter juist zie­ker was gewor­den. En er een ooronste­k­eing op de koop toe bij had gekre­gen. Hij besloot dus thuis te blij­ven. Zou ver­der niet echt blog­waar­dig hoe­ven te zijn behal­ve dan dat we in de mid­dag een ver­ga­de­ring had­den waar­in er een terug­kop­pe­ling gege­ven moest wor­den door de ver­schil­len­de afde­lin­gen hoe zijn een aan­tal stra­te­gi­sche kern­ta­ken voor dit jaar zou­den gaan invul­len. En je raadt het al, mijn mana­ger stond op de agen­da om een pre­sen­ta­tie te geven. Niet veel later na zijn ziek­mel­ding kreeg ik een bericht­je of ik zo vrien­de­lijk zou kun­nen zijn om dit van hem over te nemen. Natuur­lijk. Geen pro­bleem. Zei ik vol over­tui­ging. Geluk­kig was het op dezelf­de dag en ble­ven de zenu­wen beperkt tot enke­le uren voor­af­gaan­de aan de ver­ga­de­ring en lag ik er niet nach­ten van wakker.

~ ~ ~

Nog dezelf­de avond vloog ik via Schip­hol naar Bir­ming­ham. Een ande­re last minu­te wij­zi­ging in mijn agen­da. Voor de ver­an­de­ring vloog ik weer eens met KLM in plaats van met Fly­Be. Dat bete­ken­de iets meer been­ruim­te en een gra­tis drank­je met snacks. Omdat het al pik­don­ker was toen ik ver­trok viel er wei­nig te zien. Het was ook nog eens flink bewolkt. Pas boven Bir­ming­ham vlak voor de lan­ding was er iets meer zicht op de omge­ving. Het deed me zoals iede­re keer opnieuw beden­ken om bij een vol­gen­de trip toch ook eens te pro­be­ren om Bir­ming­ham zelf eens te bezoeken.

~ ~ ~