Het vreugdevuur van Scheveningen
En zij zeiden: Kom aan, laat ons voor ons dorp een vreugdevuur bouwen, welks opperste in den hemel zij, en laat ons een naam voor ons maken, opdat wij niet misschien over de ganse aarde verstrooid worden! Het vreugdevuur zou moeten dienen als een herkenningspunt in het landschap, waardoor de mensen elkaar niet kwijt zouden kunnen raken.
God bekeek deze nijvere lieden en oordeelde dat ze te ambitieus waren: ze probeerden gelijk te zijn aan hem. Hij besloot de dorpelingen te straffen met een Babylonische vonkenregen. Hierdoor konden de mensen elkaar niet meer verstaan, en raakten ze alsnog verspreid over de boulevard. De plek waar dit allemaal gebeurde, noemde men voortaan Vuurzee, hetgeen ‘onverantwoordelijk’ zou betekenen.