Op dezelfde wenteltrap als gister zit vandaag een vrouw. Voordat ik haar zie hoor ik al dat er een stukje verderop omhoog iemand zich op de trap bevind. Zou het weer die vrouw met hoogtevrees zijn die een nieuwe poging ondernomen heeft om haar grootste angst recht in de ogen te kijken? Is ze bezig zichzelf moed in te praten? Niet bij de tredes neer te gaan zitten? Eerlijk gezegd kan ik me dat niet voorstellen, maar ik wil me aangenaam laten verrassen en ben op alles voorbereid. Ik neem me voor als zij het echt is om dan volop tot hulp te zijn haar verder te begeleiden naar de verdieping waar ze wil zijn.
Een aantal tredes hoger krijg ik zicht op degene die besloten had niet meer verder te gaan. Het is inderdaad een vrouw. Erg jong nog. Gehuld in een verpleegstersuniform (hoewel ik dat niet met zekerheid kan zeggen) zit ze tegen de buitenleuning van de trap geleund. Ik heb even het idee dat ze een sigaret zit te roken maar dat slaat natuurlijk nergens op. Het trappenhuis is een plek waar misschien niet zoveel mensen gebruik van maken toch lijkt het me niet de meest voor de hand liggende locatie om stiekem een peukje weg te paffen. Ze is bezig de trap te poetsen. Met een emmertje naast haar en een niet al te schoon doekje in de hand wrijft ze redelijk ongeïnspireerd over de trede waarop ze zojuist had gezeten. Althans zo stelde ik me dat voor. Dat ze van bovenaf komend al wrijvend op weg is naar de kelder.
Ik excuseer me voor het geval ik met mijn schoenzolen haar nijvere werk ongedaan zou maken en omzeil voorzichtig de emmer die midden op de traptrede staat. Ze mompelt iets wat verloren gaat in de slechte akoestiek van de holle buis waar we ons in bevinden. Omdat ik het niet versta draai ik me om en wil vragen of ze het misschien kan herhalen. Het is echter niet tegen mij gericht zo merk ik nu pas. Ze heeft een draadloos dopje in haar oor en is in gesprek met iemand. Ik vraag me of ze me mij wel gezien heeft nu ik zie hoe volledig ze opgaat in de conversatie met waarschijnlijk een goede vriendin en onderwijl op de automatische piloot bezig is haar corvee uit te voeren.
Zachtjes fluitend om haar niet te storen vervolg ik mijn tocht naar een hogere etage alwaar ik mijn ziekenhuisbezoek volgens voorlopige planning voor de laatste keer ga afleggen. De patiënt mag morgen weer naar huis.