Design Thinking by Doing

Zomaar uit de lucht komen vallen was daar een uitnodiging voor een Design Thinking sessie. Het onverwachts in mijn mailbox verschijnende berichtje was van Elja Daae, de sessie door Cor Noltee. Hoe kon ik nee zeggen?
Dat deed ik ook niet en daarom kreeg ik al vooraf een telefoontje van Cor wat ik zoal hoopte behandeld te zien tijdens de workshop. Hij overviel me midden in een vergadering en ik kon wat tijd smokkelen om hem even in de wacht te zetten en ondertussen over de vraag na te denken. Het gesprek dat volgde op de gang nadat ik de vergaderruimte had verlaten was gezellig en nuttig. Cor wist nu waar ik naar op zoek was en hij had goed nieuws voor mij, het zou zeker weten aan bod komen. Mooi. Ik had er meteen zin in.
Vandaag was het zover en vertrok ik tegen lunchtijd richting Dordrecht. Daar volgde ik de aanwijzingen en vond daar naast Cor en Elja bij verrassing ook de mij via twitter bekende Puur plus een aantal mij verder op dat moment onbekende deelnemers. Dat laatste duurde niet lang want Cor had een setje ijsbrekers bij de hand die ons allereerst aan andere deelnemer koppelde om nader kennis te maken tijdens een wandeling en eenmaal binnen nog eens iets soortgelijks in petto had.

Toen was het tijd om te beginnen. Via een hilarische presentatie over wie hij was en wat hij zoal gedaan had en vandaag ging doen wist Cor voldoende aanknopingspunten te verzamelen voor een zeer leerzame namiddag. De tijd vloog om en voordat we het wisten hadden we met z’n allen een uiterst creatief plan bij elkaar weten te verzinnen hoe we als samenleving beter kunnen zorgen voor onze alleenstaande ouderen die dreigen in een isolement te geraken.
Design Thinking in de praktijk toegepast met de mens als middelpunt. Precies waar ik naar op zoek was.
