Zaterdag, 19 januari 2019

Design Thin­king by Doing

Zomaar uit de lucht komen val­len was daar een uit­no­di­ging voor een Design Thin­king ses­sie. Het onver­wachts in mijn mail­box ver­schij­nen­de bericht­je was van Elja Daae, de ses­sie door Cor Nol­tee. Hoe kon ik nee zeggen?

Dat deed ik ook niet en daar­om kreeg ik al voor­af een tele­foon­tje van Cor wat ik zoal hoop­te behan­deld te zien tij­dens de work­shop. Hij over­viel me mid­den in een ver­ga­de­ring en ik kon wat tijd smok­ke­len om hem even in de wacht te zet­ten en onder­tus­sen over de vraag na te den­ken. Het gesprek dat volg­de op de gang nadat ik de ver­ga­der­ruim­te had ver­la­ten was gezel­lig en nut­tig. Cor wist nu waar ik naar op zoek was en hij had goed nieuws voor mij, het zou zeker weten aan bod komen. Mooi. Ik had er met­een zin in.

Van­daag was het zover en ver­trok ik tegen lunch­tijd rich­ting Dord­recht. Daar volg­de ik de aan­wij­zin­gen en vond daar naast Cor en Elja bij ver­ras­sing ook de mij via twit­ter beken­de Puur plus een aan­tal mij ver­der op dat moment onbe­ken­de deel­ne­mers. Dat laat­ste duur­de niet lang want Cor had een set­je ijs­bre­kers bij de hand die ons aller­eerst aan ande­re deel­ne­mer kop­pel­de om nader ken­nis te maken tij­dens een wan­de­ling en een­maal bin­nen nog eens iets soort­ge­lijks in pet­to had.

Toen was het tijd om te begin­nen. Via een hila­ri­sche pre­sen­ta­tie over wie hij was en wat hij zoal gedaan had en van­daag ging doen wist Cor vol­doen­de aan­kno­pings­pun­ten te ver­za­me­len voor een zeer leer­za­me namid­dag. De tijd vloog om en voor­dat we het wis­ten had­den we met z’n allen een uiterst cre­a­tief plan bij elkaar weten te ver­zin­nen hoe we als samen­le­ving beter kun­nen zor­gen voor onze alleen­staan­de oude­ren die drei­gen in een iso­le­ment te geraken.

Design Thin­king in de prak­tijk toe­ge­past met de mens als mid­del­punt. Pre­cies waar ik naar op zoek was.