Maandag, 4 februari 2019

Acht! Entwin­tig!

Vrij­dag­avond zag ik in een mail dat de inschrij­ving voor een nieu­we edi­tie van Brid­ge to Brid­ge was geo­pend. Zon­der er bij na te den­ken klik­te ik op de link en begon mijn per­soons­ge­ge­vens in te vul­len. Als laat­ste (hoe­wel het eigen­lijk de eer­ste optie was waar­uit ik moest kie­zen maar ik had er over­heen gele­zen) de afstand die ik wil­de gaan afleg­gen. Net als in voor­gaan­de jaren zou dat weer de 10 EM (Engel­se Mijl) gaan wor­den. Onge­veer gelijk aan 16 kilometer.

Die afstand zat er niet bij. Ik kon alleen kie­zen tus­sen 28 of 44 kilometer.

Had ik iets ver­keerd gedaan? Toch maar even de mail erbij gehaald. Wat bleek, het was wel­is­waar een inschrij­ving voor de Brid­ge to Brid­ge, maar niet voor de run op zon­dag door de stad en over de brug­gen. Dit betrof de trail­run die op de zater­dag gepland staat en pas sinds kort gehou­den wordt. De 44 kilo­me­ter start op de Gin­kel­se Hei­de en volgt de rou­te die de 1st Bri­tish Air­bor­ne Divi­si­on heeft afge­legd rich­ting het cen­trum van Arn­hem. Tij­dens deze tocht zijn velen van hen gesneu­veld. De 28 en de 18 kilo­me­ter start op Papen­pal en ein­digt op dezelf­de plek als de 44 kilo­me­ter, bij de John Frost brug.

De limiet voor de inschrij­ving van de 18 kilo­me­ter was al na één dag bereikt, zodat ik nu alleen nog kon kie­zen tus­sen 28 of 44 kilo­me­ter. Als ik ten­min­ste een trail­run wil­de lopen in plaats van de tra­di­ti­o­ne­le run op zon­dag. Uit­ein­de­lijk besloot ik voor de trail­run te gaan omdat die veel min­der groot­scha­lig is opge­zet ver­ge­le­ken met de run door de stad. Vorig jaar had ik weder­om erva­ren hoe ik uit m’n rit­me raak wan­neer je met een te gro­te menig­te over te smal­le paad­jes rent. Laat ik het dit jaar maar eens over een ande­re boeg gooien.

Natuur­lijk heb ik niet voor de 44 kilo­me­ter geko­zen. Die slij­ta­ge­slag wil ik mezelf niet aan­doen. Maar ook de 28 kilo­me­ter is een afstand die ik nog nooit eer­der hard­ge­lo­pen heb. Dat wordt dus de komen­de zeven maan­den flink trai­nen. Voor­lo­pig zie ik het als een mooie uit­da­ging en zeker als iets wat haal­baar is. Laat ik over een maand opnieuw bij mezelf te rade gaan of ik dan nog steeds dezelf­de mening ben toegedaan.

~ ~ ~

Voor meer info bezoek de site van Air­bor­ne Free­dom Trail.

Geef een antwoord