Waar ben ik (niet) aan begonnen?

Er is een klei­ne week voor­bij­ge­gaan en ik heb nul kom­ma nul actie onder­no­men ondanks mijn veel­be­lo­ven­de uit­spraak van afge­lo­pen maandag:

“Dat wordt dus de komen­de zeven maan­den flink trainen.”

Nu is één week op zeven maan­den natuur­lijk nog te over­zien. Het geeft ech­ter wel aan dat ik nog niet hele­maal de reik­wijd­te goed inschat van de beslis­sing die ik (laat ik maar heel eer­lijk zijn) rede­lijk impul­sief heb geno­men. Ja, ik had me echt ver­gist en dacht zeker de eer­ste minu­ten dat ik me aan het inschrij­ven was voor de ‘nor­ma­le’ Brid­ge to Brid­ge. Maar toen ik een­maal door­had dat het hier om de Air­bor­ne Free­dom Trail ging had ik gewoon kun­nen stop­pen met het ver­strek­ken van de ver­plich­te per­soons­ge­ge­vens. Mijn ego werd ech­ter geprik­keld. En door het bekij­ken van het film­pje met een sfeer­im­pres­sie van de vori­ge edi­tie werd ik nog ver­der geprik­keld om deze uit­da­ging aan te gaan. In mijn dag­dro­men kan ik name­lijk bij­zon­de­re din­gen die in het nor­ma­le leven helaas niet altijd voor mij zijn weg­ge­legd. Dat wil ik op zo’n moment nog wel eens vergeten.

Ik zal dus aan de bak moe­ten wil ik de 28 kilo­me­ter uber­haupt uit weten te lopen, laat staan dat ik dat in een aan­vaard­ba­re tijd zal weten te doen. Van­af nu ga ik seri­eus aan mijn voor­be­rei­ding begin­nen. De komen­de dagen ga ik op zoek naar een rea­lis­ti­sche aan­pak zet zoals ik dat enke­le jaren gele­den heb gedaan toen ik het plots in mijn hoofd had gehaald een hal­ve mara­thon te gaan lopen. Uit­ein­de­lijk is me dat ook gelukt, en daar­om heb ik er voor­lo­pig het vol­ste ver­trou­wen in dat het met die Free­dom Trail wel goed komt. Mits ik dit week­end laat zien door gaan te hard­lo­pen dat het me menens is.

~ ~ ~

Het voor­gaan­de schreef ik in de och­tend. Daar­na ging ik bood­schap­pen doen. Bij thuis­komst nam ik mijn to-do lijst­je door om te zien wat een gun­sti­ge volg­or­de zou zijn met daar­in tevens tijd opge­no­men voor een rond­je ren­nen. Ik was daar bij­na uit toen ik van mijn Inge kreeg te horen dat ik de klein­kin­de­ren rond twee uur kon gaan opha­len. Ze zou­den bij ons komen loge­ren. Natuur­lijk was ik dat hele­maal niet ver­ge­ten! Het rond­je ren­nen kon ik helaas wel ver­ge­ten voor van­daag. Dan mor­gen­mid­dag maar.

~ ~ ~

Wat: Air­bor­ne Free­dom Trail
Wan­neer: 14 sep­tem­ber 2019
Afstand: 28 kilometer