Helemaal niets
Soms verdwijnt de tijd waar je bij staat. Ik werd ziek (griepje) op woensdag ruim een week geleden en bracht de donderdag, vrijdag en zaterdag in bed door. Op zondag zat ik de meeste tijd half versuft op de bank, net te doen alsof ik hersteld was terwijl dat duidelijk nog niet het geval was. De maandag bleef ik zekerheidshalve thuis maar logde wel in op mijn laptop om wat emails te lezen en soms te beantwoorden. Aan het eind van de dag at ik een hapje en kroop op tijd onder de wol.
Natuurlijk kon ik het niet laten om op dinsdag weer naar kantoor te gaan. Ik hield het vol tot vier uur. Eenmaal thuis had ik al mijn energie verbruikt. Er zat niets anders op dan opnieuw tijdig mijn bed op te zoeken. Diezelfde nacht werd ik wakker. Ik voelde me beroerd. Had hoofdpijn en wat temperatuurverhoging. Toch ging ik de volgende ochtend naar kantoor. De paracetamol had z’n werk gedaan.
Zo ging het ook de rest van de week. Hoewel ik afgelopen nacht eindelijk geen koorts meer had. Ook overdag hield ik het iets langer vol. Maar nu, het is tien uur, begin ik weer aardig vermoeid te raken. We zijn anderhalve week verder en het enige wat ik heb gedaan is in bed (of soms op de bank) gelegen en op kantoor gezeten. Voor de rest heb ik helemaal niets gedaan, anders dan de momenten dat ik op de bank hing een beetje naar de televisie gestaard. Maar verder echt helemaal niets.
Ik hoop dat het vanaf morgen wat beter gaat.