Heimwee

Op het kan­toor van onze Direc­tor Digi­tal Cus­to­mer Expe­rien­ce (niet z’n ech­te titel) hangt een ana­lo­ge klok. Die ook nog eens zeven minu­ten ach­ter­loopt. Daar breek ik dus mijn hoofd over. 

Is het heim­wee naar een tijd toen het leven nog een stuk lang­za­mer en gemoe­de­lij­ker leek te gaan? Moet hij daar wel eens aan den­ken wan­neer er zich weer een zoveel­ste nieu­we hype of trend had aan­ge­diend waar­van ver­wacht werd dat hij er zich in zou ver­die­pen en het bedrijf op sleep­touw zou nemen om toch voor­al bij de ear­ly adap­tors te horen?

Nee, niets van dat al. De klok was ach­ter­ge­la­ten door een oud-col­le­ga die eer­der dit kan­toor had gebruikt. Het zei uit­ein­de­lijk meer over mij dat ik deze invul­ling gaf. Omdat het ook wel iets had kun­nen zijn wat ik zelf zou doen in die posi­tie. Beet­je recal­ci­trant. Of, wie weet, toch echt heimwee.

Zoals ik dat ook voel­de bij het zien van de Light Pho­ne II.

Het is een tele­foon terug­ge­bracht naar de ‘bare basics’. Je kunt er mee bel­len, tekst­be­rich­ten ver­stu­ren en muziek luis­te­ren. Er zit een reken­ma­chi­ne op en een navi­ga­tie­sys­teem. En dan heb je het wel zo’n beet­je gehad.

desig­ned to be used as litt­le as possible

Wel wifi en blue­tooth maar geen inter­net brow­ser. Ook geen came­ra en al hele­maal geen enke­le soci­al media app. Plus de garan­tie dat die er ook nooit gaan komen. 

Geen aflei­ding, kortom. 

Zodat je je kost­ba­re tijd op ande­re zaken kunt rich­ten. Zoals vroe­ger, toen het leven nog een stuk lang­za­mer en gemoe­de­lij­ker was. 

Ik over­weeg om er een­tje aan te schaf­fen. Mis­schien niet om mijn hui­di­ge iPho­ne te ver­van­gen, maar wel om die regelmatig(er) uit te zet­ten en dan tij­de­lijk met de Light Pho­ne voor wat ‘qua­li­ty time’ onder de radar te gaan. 

Maar boven­al vind ik ‘m ook nog eens heel erg mooi.