Verjaardag met oliebollen

Een col­le­ga van mij viert zijn ver­jaar­dag op 31 decem­ber. Dat lijkt me vre­se­lijk. Als je ten­min­ste iets om ver­jaar­dag­feest­jes geeft. Wie zou er komen komen op de laat­ste dag van het jaar wan­neer je geacht wordt gezel­lig met fami­lie het oude jaar uit te lui­den? En zou iemand nog ruim­te heb­ben tus­sen de olie­bol­len om een stuk­je gebak naar bin­nen te schuiven?

Van­daag ben ik jarig. Het is 27 sep­tem­ber en ik had gebak op kan­toor kun­nen trak­te­ren. Maar ik had een voor­ge­voel, en ja hoor, zo rond 11 uur kwa­men ze voor­bij met olie­bol­len. Omdat we op de laat­ste dag van het finan­ci­ë­le jaar zit­ten. Dat jaar ein­digt bij ons in sep­tem­ber, niet decem­ber. Eigen­lijk is komen­de maan­dag offi­ci­eel de laat­ste dag, maar zoals ik dus goed had voor­voeld, had het mana­ge­ment de vrij­dag geko­zen om op olie­bol­len te trak­te­ren. Iets wat al jaren tra­di­tie is bij ons op kan­toor. Net zoals op iede­re laat­ste vrij­dag van de finan­ci­ë­le maand bij elke kof­fie­hoek een fruit­schaal wordt neergezet.

En aldus kreeg ik toch een beet­je in real-life mee hoe het is om op de laat­ste dag van het jaar jarig te zijn. Hoe­wel, thuis kreeg ik het ver­wijt waar­om ik niet een stuk­je gebak had gere­geld. Ik moest bij­na kok­hal­zen toen ik er aan dacht. Want we had­den niet alleen heel wat olie­bol­len op kan­toor weg­ge­werkt, ook de nodi­ge appel­beig­nets vroe­gen erom ver­or­berd te wor­den. Zon­de om weg te gooi­en (of mee naar huis te nemen…).